Jeżeli wielbicie Witkacego i kochacie Stańkę, musicie mieć tę płytę. Nie ma jednak palącej konieczności, żeby jej słuchać zbyt często. Pierwszego przesłuchania najlepiej dokonać w końcu lat 80. w PRL i najlepiej tuż przed feriami zimowymi.
Złapałem się kiedyś na tym, że kiedy go czytam, mimowolnie do słów dokładam w myślach barwną, choć przedziwną muzykę. W ten sposób Witkacy zaczyna mi się mienić narkotycznymi kolorami dźwięków. Wypiera się jednak uparcie genu góralskiej Szymanowszczyzny, choć zakopiański kontekst nachalnie ją narzuca.
Na nazwisko Dymitra Szostakowicza łatwo natrafić i zwykle ma to coś wspólnego ze Stalinem. Owszem, radziecki tyran miał duży wpływ na życie i pośrednio na twórczość kompozytora. Ale mówienie o Szostakowiczu wyłącznie w tym kontekście powoduje, że zapomina się o najważniejszym, czyli o muzyce. Oto krótkie wprowadzenie do jego twórczości.
Szanowni Państwo, uroczystości z okazji 70. rocznicy wybuchu II wojny światowej na Westerplatte cały czas budzą olbrzymie emocje. Słusznie. To kluczowe wydarzenia dla zrozumienia polskiej pozycji w świecie. Dla ewentualnych zagrożeń i nadziei na poprawę. W polskich i rosyjskich mediach pojawiają się kolejne komentarze. Ale czy napięcia na linii Moskwa – Warszawa są rzeczywiste? Czy […]