Nadar był najsłynniejszym francuskim fotografem XIX wieku. Fotografował Dumasa, Sand i Baudelaire’a. Mniej ludzi pamięta, że był również wziętym karykaturzystą i twórcą głośnego Panteonu – litografii, na której sportretował blisko 250 najważniejszych postaci francuskiego świata literatury. Znalazł się na niej tylko jeden Polak. Wybór nie był przypadkowy.
„Dziady” zrealizowane przez Pawła Passiniego i Wolnych Kupałowców to swoista autoterapia ludu straumatyzowanego przez historię niesprawiedliwości. „Nastia” w reżyserii Jury Dzivakou to natomiast rozprawa z mitem „rosyjskiej duszy”.
Czy „Dziady” powinny dyżurnie obsługiwać wszelkie narodowe traumy? Najnowsza inscenizacja dramatu Mickiewicza afirmuje rewolucyjny potencjał współczesnej jednostki, nie jest jednak wolna od publicystycznych uproszczeń.
„Kultura młodzieży ma zdecydowanie więcej wspólnego z serialami na Netflixie i z zagraniczną muzyką ze Spotify niż mesjanizmem Mickiewicza, „Weselem” Wyspiańskiego czy pieśniami patriotycznymi. Moi rówieśnicy podchodzą z dystansem do idei romantycznych i narodowych, a na niektóre pozycje z listy lektur patrzą raczej z ironią niż zachwytem”, pisze tegoroczny maturzysta.
Do kogo tak naprawdę skierowane są „Ballady…” Mickiewicza w opracowaniu Emilii Kiereś ? Najmłodszych czytelników mogą wystraszyć długie noty interpretacyjne. Nastolatków – ilustracje stworzone wyraźnie z myślą o młodszych. Czyżby była to kolejna książka dla dorosłych, która stara się być książką dla dzieci?
Idea polska, czyli to, co Polacy wytworzyli czy też odkryli w swoich dziejach, może stanowić podstawę dla przemyślenia na nowo tego, co dzieje się współcześnie ze społeczeństwem, gospodarką czy polityką. Być może nasze doświadczenia mają wartość nie tylko dla nas samych.
Polski dramat wszech czasów ponownie trafił na deski teatru. Na WST znów mieliśmy okazję zobaczyć inscenizację „Dziadów” Radosława Rychcika, któremu nieobce jest mieszanie Mickiewicza i współczesnych dyskursów emancypacyjnych. Czy te zabiegi wystarczą jednak, żeby stworzyć wielki teatr?
„Tak jak sam Konwicki nikogo w swojej twórczości filmowej nie naśladował, tak i nie ma ona następców”. Tadeusza Konwickiego żegna prof. Tadeusz Lubelski.
Sebastian Smoliński Lilija w dystrybucji Kamil Polak, reżyser „Świtezi”, na początku XXI wieku zdecydował się zamienić balladę Adama Mickiewicza na animowane obrazy. Groziło to odgrzewaniem anachronicznych motywów i przywoływaniem wyblakłej tradycji, skończyło się jednak na arcydziele. Historia powstawania tego 20-minutowego filmu jest już częścią jego legendy i opisuje dekadę, w czasie której chałupniczy projekt pomyślany […]
Jakub Kozakoszczak Przepisy na wiersze: Gruszecka, Tuwim, Mickiewicz – O, Pani! Jak to się mówi. Jeżeli masz męża, kochanka, ojca, ewentualnie syna lub szwagra, to weź Dwa żółtka Jeden kieliszek „Cherry Brandy” Trzy łyżeczki „Curaçao” Tyleż likieru „Prunelle” Jeden kieliszek koniaku I trzy łyżeczki „Boo Kamp of mag pitter”, zmieszaj wszystko i daj mu to […]
Szanowni Państwo, ostatnio wybuchła sprawa rajdu ukraińskich miłośników Stepana Bandery. 1 września podczas uroczystości na Westerplatte będziemy gościć m. in. premier Julię Tymoszenko. Ksiądz Isakowicz-Zaleski wzywa do zmiany w polityce historycznej obu krajów. A w tle kłębią się emocje i stereotypy. Idylla „Pomarańczowej Rewolucji” rozwiała się tak po ukraińskiej, jak i po polskiej stronie granicy. […]