„Jeśli PiS przedstawia się jako jedyna partia prawdziwie prawicowa, prawdziwie konserwatywna i prawdziwie chrześcijańska, a jednocześnie widzi się różne jej wady, to zaczynamy utożsamiać prawicowość, konserwatyzm i chrześcijaństwo z wadami tej partii”, twierdzi znana blogerka.
Zadaliśmy ideowym przedstawicielom prawej strony sceny politycznej następujące pytanie: „Czy nie jest tak, że współczesny populizm miażdży konserwatyzm, a nie liberalizm?”. Oto odpowiedzi.
W walce przeciwko prawom osób o innej orientacji seksualnej reprezentanci polskiej prawicy raz po raz gubią się w argumentach. Z jednej strony, słyszymy, że ich celem jest obrana „prawa naturalnego” czy porządku Natury. Z drugiej, mówi się nam, że zagrożona jest przede wszystkim polska tradycja i wartości, a więc nasza specyficzna kultura.
Nikt nie odbiera dziennikarzom prawa do własnych poglądów oraz ich prezentowania w działach opinii. Jest jednak granica między poglądami politycznymi a bezkrytyczną apologią.
„Jeśli coś ludzi zniechęca do prasy prawicowej, to raczej przesyt niż radykalizacja”, twierdzi dziennikarka tygodnika „Sieci”.
Szanowni Państwo! Spośród wielu mitów, bezwiednie powtarzanych w dyskusji o polskiej polityce, jednym z najbardziej uderzających jest ten o sprawczej sile mediów, które w żelaznym uścisku trzymają rzekomo rząd dusz po jednej i po drugiej stronie politycznego sporu. To mit o tyle jaskrawy, że politycy tak rządu, jak i opozycji solidarnie wypowiadają na temat roli […]
Jeśli gazety nie mają miejsca na różnorodne opinie, to nie ma tam miejsca na dyskusję. Pozostaje tylko bicie w bębny.
Grzegorz Schetyna może być autentyczny w swojej chęci skierowania partii na prawo, lecz ta zmiana nie pomoże PO w odzyskaniu utraconego elektoratu.
Brexit postawił polską „niepokorną” prawicę w bardzo kłopotliwym położeniu. Nie wiadomo – cieszyć się czy niepokoić. Zwolennikom tej pierwszej opcji nosa utarł Jarosław Kaczyński, który powiedział jednoznacznie: „stało się coś bardzo, bardzo złego”, a następnie zaproponował stworzenie wielkiej unijnej armii.
Na okładce najnowszego „Do Rzeczy” widać brodatego Żyda uśmiechającego się do żołnierza z bolszewicką gwiazdą na czapce. Czerwonymi literami napisano: „Żydokomuna”. To tylko część tytułu – w całości brzmi on „Żydokomuna czy chamokomuna”, lecz widać to dopiero po chwili. Jest jeszcze podtytuł: „Piotr Zychowicz niszczy polityczną poprawność”.
Wywiad z prof. Łukaszem Święcickim w „Do Rzeczy” i ogólną tendencję do opisywania przeciwników politycznych w terminach psychiatrii komentuje Tomasz Sawczuk.
Szanowni Państwo, „Polska zrobiła krok w kierunku «demokracji fasadowej», istnego «putinizmu-łukaszenkizmu»”. „Gdyby George Orwell zmartwychwstał w […] Polsce, czego mu nie życzę, ujrzałby twórczy plagiat «Roku 1984»”. „Stawką w wyborach jest to, czy wybierzemy liberalną demokrację, czy autorytaryzm”. „Wybory są o tym, czy w Polsce uchowa się demokracja, czy nie”. To nie wyciąg z forów […]
Język polskiej polityki i mediów staje się coraz bardziej radykalny. Jakie są przyczyny tego zjawiska, a jakie mogą być jego konsekwencje? Czy można je odwrócić?
Rywalizacja polityczna w Polsce przybiera kształt ostatecznego starcia dobra i zła. W tej sytuacji wszelka różnica zdań – nie tylko w sprawie katastrofy smoleńskiej – jest z założenia czymś podejrzanym.
Szanowni Państwo, „Obiecał pan powrót młodych Polaków do domu, ale sam stał się pan najnowszym polskim emigrantem” – tak „ciepłymi” słowami zwrócił się niedawno w Parlamencie Europejskim do Donalda Tuska przywódca brytyjskich eurosceptyków. Formalnie rzecz biorąc, Nigel Farage miał rację. Tusk dołączył przecież do grupy 1,4 mln Polaków (dane GUS), które od 2002 r. opuściły […]