Szanowni Państwo! „Kto ty jesteś? Polak mały” – mówi patriotyczny wierszyk sprzed ponad stu lat. A ilu jest dziś Polaków? Na koniec 2022 roku było nas 37,766 miliona, jak podaje Główny Urząd Statystyczny – 141 tysięcy mniej niż rok wcześniej. Rodzi się coraz mniej dzieci – wskaźnik dzietności wynosi obecnie 1,26. A do tego w […]
„Stoimy przed dużymi wyzwaniami migracyjnymi ze względu na procesy zmian społecznych zachodzących w Afryce. Ale kiedy patrzę na dane, to uważam, że te wyzwania w ciągu jednego pokolenia powinny zasadniczo się zmniejszyć, a w ciągu dwóch pokoleń zniknąć” – mówi prof. Maciej Duszczyk z Ośrodka Badań nad Migracjami.
Czy trzeba bić na alarm po kolejnych danych pokazujących niższą liczbę urodzeń? Jakie polityki są potrzebne, aby ograniczyć zjawisko depopulacji? Czy starzenie ludności naprawdę oznacza katastrofę dla systemu emerytalnego? Odpowiada prof. Paweł Wojciechowski.
Rozmów Izy Chruślińskiej z Piotrem Tymą nie można sprowadzić do lekcji o ukraińskim postrzeganiu historii czy opowieści o życiu społeczności Ukraińców w PRL-u. To przede wszystkim wyzwanie intelektualne – szczególnie dla tych, którzy przywykli do monoetnicznej wizji Polski. Tej, która ma coraz mniej wspólnego z rzeczywistością.
Ludzie będą przyjeżdżać do Polski. W kolejnych latach i dekadach w Polsce pojawią się miliony osób, które przyjadą do nas w poszukiwaniu pracy i lepszego życia. To nie jest opinia, lecz rzeczywistość.
Wielu z nas wierzy, że patriotyzm i liberalizm są jakoś niekompatybilne. Uważam, że to błąd. Można być jednocześnie patriotą i liberałem.
Po dwóch latach majsterkowania, przy ulicy Puławskiej prawie gotowa jest restauracja chińska o nazwie Luxi Beef Pot. Zaglądam, aby zapytać, kiedy w końcu zostanie otwarta. Dosłownie nikt nie rozumie mnie ani po polsku, ani po angielsku. Kelnerka, która jako jedyna osoba nie pochodzi z Chin, w końcu pyta: „A możet po ruskie?”.
„Kto ty jesteś, kto?”, reporter podtyka kilkuletniemu chłopcu mikrofon do twarzy. „Polak mały?”, dopytuje reporter. Chłopiec milczy. Może się wstydzi, może nie rozumie. Pochodzi z Ukrainy, a jego rodzina właśnie otrzymała polskie obywatelstwo.
„Liga i Ruch Pięciu Gwiazd to dwie strony tej samej monety. Oba ugrupowania wyrażają sprzeciw wobec status quo i starej klasy politycznej, reprezentowanej przez Partię Demokratyczną. To jej erozja i odwrócenie się od problemów «ulicy» stopniowo doprowadziło do obecnego stanu. Oni postanowili dalej reprezentować swoje socjaldemokratyczne wolności, ale głównie w metropoliach i bogatych przedmieściach”, mówi włoska dziennikarka.
Przez całe dekady PRL miliony Polaków marzyły o otwarciu granic i wyjeździe na Zachód. Dziś okazuje się, że nawet połowa z nas marzy o ich zamknięciu. I to nie dla przybyszów z zewnątrz – dla nas samych!
W 2017 roku Polska stała się globalnym liderem w liczbie udzielanych krótkoterminowych pozwoleń na pracę. Tymczasem polska polityka imigracyjna nie istnieje, a rząd regularnie sięga do ksenofobicznej retoryki. To połączenie wybuchowe.
Jeśli chcemy powstrzymać antyimigrancką radykalizację, to musimy wykazać empatię nie tylko wobec uchodźców, ale też wobec tych, którzy z różnych powodów się z nami nie zgadzają. Zaproszenie do partnerskiej rozmowy to pierwszy krok, który muszą wykonać środowiska proimigracyjne.
Społeczeństwo jest niechętne obcym, przybyszom bardzo ciężko się z nim zintegrować, a jednocześnie są mu coraz bardziej potrzebni. Polska powtarza tym samym najgorsze błędy państw zachodnich, które tak bardzo lubi wytykać i hiperbolizować.
Wygląda na to, że politycy albo nie rozróżniają podstawowych pojęć i nie mają pojęcia na temat migracji, albo udają, że nie mają pojęcia po to, by hasłami podsycać emocje buzujące wśród wyborców.
Jak na razie imigranci potrzebni są polskiemu rządowi wyłącznie jako figura retoryczna, budująca poczucie czyhającego zagrożenia. Oby z tego swojego cynizmu rząd nie otrząsnął się zbyt późno, bo to, że otrząsnąć się musi, jest pewne.