„Rzeczy niewysłowione” to opis nieco podejrzanej ekspedycji, która pozornie przypomina wyprawy dawnych antropologów „do dzikich krajów”. „Imitacja życia” opowiada o dwóch Europejczykach uwięzionych w pewnym hotelu. Gauger proponuje nam w tych prozach coś, co można nazwać „«Jądrem ciemności» na czasy Trumpa i Zuckerberga”.
Powieść Giorgia Bassaniego to historia wykluczenia. Bohater zamieszkujący przedwojenną Ferrarę zostaje odrzucony przez społeczność z powodu homoerotycznego romansu. Jest to jednocześnie echo odrzucenia ferraryjskich Żydów. Metafora Bassaniego utkana jest jednak z najdelikatniejszych nici.
W dotychczasowym przekazie medialnym „Papusza” zapisała się jako wielki przegrany festiwalu w Gdyni. Trudno oprzeć się wrażeniu, że zapanował niemy konsensus o pominięciu filmu. Nawet dziennikarze przyjęli zlekceważenie obrazu przez jury naturalnie, niemal z ulgą – być może z przeświadczeniem, że „Papusza” zainteresuje za granicą, a wyniesienie jej w konkursie zaburzyłoby kruchą równowagę między misją popularyzatorską organizatorów a awangardowymi aspiracjami tych, którzy widzieliby Gdynię jako ekskluzywne wydarzenie „dla środowiska”.
Szanowni Państwo, w opowieści Edgara Allana Poego o podwójnym morderstwie na ulicy Morgue przechodnie biorą dzikie wrzaski orangutana za wszelkie możliwe obce języki. Każdy z nich uważa, że usłyszał zupełnie inną – szczególnie dlań nieznaną – mowę. Theodor Adorno, który przywołuje tę historię w swojej „Osobowości autorytarnej”, jako przykład negatywnej stereotypizacji obcych, tłumaczy, że pierwotnie […]