W „Papryczce” Mabanckou świetnie bawi się słowem. Nieustannie nakłada na siebie pozornie skrajne emocje, żongluje grypserą, politycznym pustosłowiem i religijnymi frazami. I przenosi nas do „kraju lat dziecinnych”, czyli Konga Brazzaville przed półwieczem.
Kto pełni dziś rolę zbawiennego chuligana francuskiej literatury? Jednym z oczywistych kandydatów jest Mabanckou. Jego proza – pełna językowej dezynwoltury, składniowej anarchii i chropowatości – jest jednym z najciekawszych francuskojęzycznych zjawisk.
W Polsce ukazały się jego dwie krótkie powieści: „Mój piękny autobus” i „Dzikus”. Jest to jednak twórca, który zdążył wykorzystać wszystkie dostępne formy literackie. O tym, czym jest OuLiPo, do którego należy, dlaczego pisanie przypomina grę w szachy i w jaki sposób formalizm zapewnia twórczą swobodę, opowiada „Kulturze Liberalnej” Jacques Jouet.
Artur Celiński Spojrzeć prawdzie w oczy? O „Strategii Antylop” Jeana Hatzfelda „Nagość życia”, pierwsza książka Jeana Hatzfelda poświęcona ludobójstwu w Rwandzie, była przede wszystkim świadectwem ofiar. Druga praca, „Sezon maczet”, oparta została na rozmowach ze sprawcami. „Strategia Antylop” zaś jest reportażem, w którym rolę głównego bohatera odgrywa pytanie o możliwość pojednania pomiędzy oprawcami a tymi, […]
Artur Celiński Ojcobójcy. „Dzieci bohaterów” Lyonela Trouillota „Dzieci bohaterów” Lyonela Trouillota to opowieść o ojcobójstwie, rodzącej się samoświadomości nastoletniego chłopca, smaku wolności i biedzie na przedmieściach Port-au-Prince. To kolejna, po wizycie w kongijskim barze „Śmierć kredytom” sportretowanym w „Kielonku” Mabanckou i wstrząsającym pobycie w tajnym marokańskim więzieniu Taznamart („To oślepiające, nieobecne światło” Ben Jellouna) podróż […]