30 lat „Cinema Paradiso”. Wokół filmu Giuseppe Tornatorego
Jeden z najważniejszych filmów w historii kinematografii europejskiej obchodzi w tym roku 30 lat. Z tej okazji obędzie się jego specjalny pokaz w Łodzi.
Jeden z najważniejszych filmów w historii kinematografii europejskiej obchodzi w tym roku 30 lat. Z tej okazji obędzie się jego specjalny pokaz w Łodzi.
W ostatniej dekadzie włoska kinematografia zerwała z ekranowym monopolem dużych miast i zdecydowała się wreszcie przyjrzeć innym, mniej znanym, niekiedy również rodzimej publiczności, regionom. „Ostatnie prosecco hrabiego Ancillotto” zabiera widzów w północno-wschodnie rewiry słonecznej Italii.
„Śmierć Stalina” to częściowo farsa, a częściowo szkic na temat okrucieństwa władzy. Brytyjsko-francuski film o przewrocie pałacowym Chruszczowa jest świetną komedią, od której włos się jeży na głowie.
Debiutancki film Carli Simón, hiszpański kandydat do Oscara, to nie tylko wizualnie porywający obraz dzieciństwa, ale też opowieść o fundamentalnej roli zabawy w radzeniu sobie z traumą zdolną przerosnąć dorosłego człowieka.
„Księżyc Jowisza” – czy to próba oddania grozy doświadczeń uciekających przed wojną? Zgryźliwa satyra na antyuchodźcze fobie? Przypowieść o nawróceniu grzesznika? A może mit założycielski dla superbohaterskiego uniwersum europejskiego arthouse’u?
„Dusza i ciało” udowadnia, że kluczem do sukcesu są dobrze postawione pytania. Ildikó Enyedi zadała sobie jedno niezwykłe: co by było, gdyby dwoje ludzi śniło ten sam sen? Zaprowadziło ją ono na Berlinale, a być może powiedzie także na oskarową galę.
Sobotnia ceremonia rozdania Europejskich Nagród Filmowych we Wrocławiu oraz deszcz statuetek dla „Toniego Erdmanna” dobitnie pokazały, że nasze środowisko filmowe pragnie uciec przed dwoma upiorami: niedołężnością kultury europejskiej i jej politycznym partykularyzmem.