Starość według skandalisty. Recenzja filmu „Vortex” w reżyserii Gaspara Noego
Najnowszy film słynnego prowokatora może zaskoczyć jego dotychczasowych fanów. Nie ma tu żadnych ekscesów, jest tylko spokojna obserwacja dwojga starych, chorych ludzi.
Najnowszy film słynnego prowokatora może zaskoczyć jego dotychczasowych fanów. Nie ma tu żadnych ekscesów, jest tylko spokojna obserwacja dwojga starych, chorych ludzi.
Zmarły niedawno aktor połączył w sobie wiele tożsamości: ikony kina, reżysera, a nawet kierowcy rajdowego. Za jego talentem stała jednak wrodzona nieśmiałość.
„Obietnica poranka” przybliża relację syna literata i matki, która również okazała się artystką – a jej twórczą domeną było kształtowanie życia syna.
Film o łagodnym uroku, świetny na wypad do kina z przyjaciółką czy na kanapowy seans z kochankiem. Równocześnie jednak – oparty na zbyt mocnych kontrastach.
Senna francuska prowincja to idealne miejsce, żeby pokazać rozwój relacji pomiędzy trójką bohaterów – odkrywającą swoją seksualność parą chłopaków i matką jednego z nich. Tylko czy jakikolwiek współczesny 17-letni widz będzie w stanie rozpoznać na ekranie własną historię?
Mia Hansen-Løve zachęca do praktykowania filozofii, powściągliwie powstrzymuje się jednak od zadawania pytań o szczęście. Daleko ważniejszymi wydają się dla niej namysł, dystans i uważność.
Najnowsza premiera kinowa francuskiego skandalisty, twórcy głośnego „Nieodwracalnego”, wywołuje skrajne reakcje krytyków. Czy jednak „Love” Gaspara Noé daje okazję, by kruszyć kopie o pornografię na ekranie? Skandalu na razie nie ma, jest za to banalne love story o miłości dwudziestolatków w Paryżu.
Na przestrzeni zaledwie kilku dni miałam okazję zobaczyć coś naprawdę kiepskiego, coś całkiem przyzwoitego i coś rzeczywiście dobrego. Czy mam zatem bawić się w dyplomację i stwierdzić, że „nowe kino francuskie poszukuje i eksploruje”? Tylko czy jest to coś wyjątkowego, czy raczej inherentna cecha sztuki filmowej?
Konrad Niemira Tryumf fikcji Bohater filmu Franҫois Ozona, intelektualista Germain Germain, niby Humbert Humbert z powieści Nabokova, wiedzie życie nudne, monotonne i nieco frustrujące. Pracuje jako nauczyciel literatury w liceum na przedmieściach nieokreślonego miasta. W szkole codziennie obcuje z przeciętną młodzieżą, w domu sprawdza ich arcynudne wypracowania. I tak dzień w dzień, rok w rok, […]
Marta Bucholc Chłopomania à la française. „Nietykalni” Powiedzmy to sobie otwarcie: „Nietykalni” to ważny głos w dyskusji, której znaczenia dla przyszłych losów świata nie sposób przecenić, a która dotyczy roli wykształcenia humanistycznego w wielokulturowym społeczeństwie. Na film Nakache’a i Toledano warto spojrzeć nie tylko jako na kąśliwy portret francuskich elit, ale i doskonałą ilustrację teorii reprodukcji systemu społecznego […]