„Korzyści z nocnego zakazu handlu alkoholem w Krakowie są widoczne gołym okiem – o 50 procent spadła liczba nocnych interwencji straży miejskiej. Jestem liberałem, więc mam problem z ograniczaniem wolności, natomiast jest też pytanie, kiedy wolność do korzystania z tego, żeby się napić ogranicza cudzą wolność do snu” – mówi kandydat na prezydenta Krakowa i poseł Koalicji Obywatelskiej Aleksander Miszalski.
Nasza krytyka populizmu sprowadza się często do podkreślania, iż jest on niewłaściwy, bo jest niedemokratyczny. Wykorzystujemy powszechny polityczny mit o demokracji liberalnej jako jedynym moralnie dopuszczalnym systemie. Jako liberałowie powinniśmy przestać udawać, że przyjęcie naszego systemu wartości nie wymaga uzasadnienia. Należy zerwać z przekonaniem, że demokrację zaakceptuje każdy rozsądny członek społeczeństwa lub że to właśnie zaakceptowanie demokracji czyni go rozsądnym. Do tego potrzebne jest bardziej pragmatyczne podejście do demokracji i roli, jaką pełni ona w naszym życiu.
Liberalizm traktuje o sytuacji człowieka w świecie, we wspólnocie i dotyczy organizacji politycznej państwa, a nie tylko gospodarki, do czego został sprowadzony w Polsce. Timothy Garton Ash próbuje unowocześnić liberalizm. Zintegrować elementy, które były krytykowane zarówno ze strony konserwatywnej, jak i lewicowej.
To ja pielęgnuję wartości rodzinne, a nie hipokryci z Ordo Iuris. Mam poglądy feministyczne, dzielę się z mężem obowiązkami, nie wysyłam dzieci na religię ani do kościoła, a zabieram na Paradę Równości. Liberałowie powinni odbić to pojęcie prawicy.
Nie jestem obrońcą Konfederacji, ale w sporze z Facebookiem stoję po jej stronie. Zanik polityki kontrolowanej przez obywateli to jeden z najgroźniejszych syndromów zmiany, zagrażający podstawom liberalnego świata.
„Politycy mówiący o przeszłości w sposób nostalgiczny, „o lepszych i spokojniejszych czasach”, odpowiadają na realne potrzeby, szczególnie wśród starszego pokolenia. Liberałowie muszą to zrozumieć i wyjść z propozycją, która zapewni poczucie stabilności, ale nie tylko gospodarczej. Polityka gospodarcza ma do odegrania swoją rolę, ale trzeba stworzyć wspólnotę”, mówi słynna publicystka.
Karolina Wigura i Anna Applebaum rozmawiają o przyszłości liberałów i populistów.
Szanowni Państwo! W niedzielny wieczór potwierdziło się to, o czym wielu z nas myślało już wielokrotnie. Wyniki wyborów prezydenckich pokazały, że politycznie Polska jest podzielona idealnie na pół. Nieznaczne zwycięstwo prezydenta Andrzeja Dudy nad Rafałem Trzaskowskim po raz kolejny przypomniało nam o tym, że partyjny duopol i polaryzacja są kluczem do zrozumienia sceny politycznej. Nie […]
Obok partyjnych wojen podjazdowych w postaci demaskowania afer i czekania na gospodarczą wpadkę PiS-u, prawdziwym sprawdzianem sił będzie zatem Kulturkampf – wojna na idee i symbole. Tu nigdy PiS nie poczuje się ostatecznym zwycięzcą.
Dwie dekady od momentu, w którym Władimir Putin został premierem Federacji Rosyjskiej i na stałe wpisał się w polityczny krajobraz tego kraju, Rosjanie są dalecy od ogólnonarodowego fetowania swojego lidera. I mają ku temu powody.
Do listy hamulców transformacji energetycznej, obok paleoliberalizmu à la Korwin i pisowskiego fetyszu suwerenności, można dopisać jeszcze lewicowy populizm.
W najbliższą niedzielę odbędzie się konwencja założycielska ugrupowania Roberta Biedronia. Pierwszym wyborczym testem dla nowego ruchu będą majowe wybory europejskie. To ważny sprawdzian zarówno pod względem strukturalnym, jak i na dojrzałość podejścia wobec Unii Europejskiej.
„Polska pozostaje pasywna wobec zmian, które nadchodzą. Nie powinniście mieć nadziei, że Europa na was poczeka. Zmieni się – bez was”, mówi niemiecki dziennikarz.
Liberalizm wymaga dzisiaj operacji odzyskania wiary we własne siły; zmierzenia się ze swoim dziedzictwem i tytułem, który coraz częściej (zwłaszcza w parze z przedrostkiem „neo-”) jest stosowany jako polityczna obelga. Przyszłoroczne wybory do Parlamentu Europejskiego stanowią ku temu okazję.
Populiści są obecnie ulubionym tematem poruszanym przez liberałów, ale nie jestem pewien, czy ta grupa miernych polityków zasługuje na tak wiele uwagi. Populiści są silni, ponieważ liberałowie są słabi. Musimy dowiedzieć się, jakie są tego przyczyny.