„Po 76 latach [od powstania Izraela], mówi Rula Daoud, izraelska Palestynka i działaczka pokojowa, Izraelczycy i Palestyńczycy mają tylko jedno wspólne: poczucie, że żyją obok ludzi, którzy chcą ich zabić”. Obu stronom trudno się dziwić.
Jakub Bodziony rozmawia o wojnie Strefie Gazy z Mateuszem Lachowskim, polskim reporterem wojennym, który znajduje się obecnie w Izraelu. Nasz gość mówi o bombardowaniach i działaniach lądowych prowadzonych w strefie Gazy. Opowiada o tym jak wojna w Izraelu wygląda z bliska – na Zachodnim Brzegu i przy granicy z Gazą.
Na linii Izrael – Ukraina nastąpił zasadniczy zwrot w wyniku wojny w Gazie. Rosja nie tylko nie uznała dokonanej przez Hamas rzezi izraelskich cywili za akt terroryzmu, lecz kategorycznie potępiła na forum Rady Bezpieczeństwa izraelską zbrojną nań odpowiedź. Ambasador Wasilij Nebenzia nie tylko porównał działania Izraela do hitlerowców, ale stwierdził również, że Izraelowi jako „mocarstwu okupacyjnemu” w ogóle nie przysługuje prawo do samoobrony.
Jak Izrael odpowie na atak Hamasu na jego terytorium? Strefa Gazy – czy czeka ją nieuchronne zniszczenie podczas izraelskiej inwazji lądowej? Jak będzie się rozwijał konflikt Izrael – Palestyna i czy rok 2023 okaże się momentem przełomowym?
W mediach społecznościowych jedni dodają do swoich zdjęć nakładkę z flagą Izraela, a inni z flagą Palestyny. Tym graficznym deklaracjom towarzyszą często gorące spory o to, kto jest w tej wojnie ofiarą, a kto katem. Demonstracje w obronie bombardowanych przez izraelską armię cywilów z Palestyny, takie jak te, które przeszły w ostatni weekend ulicami Warszawy, […]
„Połowa mieszkańców Gazy zna jedynie morderczą dyktaturę Hamasu oraz wojnę – a opuścić Gazy nie mają jak. Trudno się dziwić, że ludzie wychowani w codziennej przemocy sami bez oporów będą zabijać. Jednak to nie powinno znosić moralnej odrazy, jaką budzą ich czyny. Ci, którzy usprawiedliwiają, relatywizują czy rozumieją czyny Palestyńczyków z Hamasu, opowiadają się po stronie morderców”, pisze Konstanty Gebert.
W ostatnim miesiącu doszło do najgorszego pogromu Żydów od czasów Holokaustu. Jak to możliwe, że tak znacząca część lewicy stanęła po stronie ludobójczych terrorystów z Hamasu?
Do swojego bezpiecznego miejsca na Ziemi mają prawo zarówno Izraelczycy, jak i Palestyńczycy. Dramat polega na tym, że najwyraźniej nie daje się tych praw zapewnić równocześnie. Jedne bezsprzeczne prawa uniemożliwiają realizację drugich.
Ofiary izraelskiej ofensywy będą liczone w tysiącach i znaczną część z nich stanowić będą niewinni cywile. W obliczu tego faktu żądanie zaniechania tej akcji wydaje się uzasadnione. Jednak niepodjęcie ofensywy na Gazę oznacza zgodę na wykorzystywanie przez Hamas mieszkańców strefy jako żywych tarcz i przeprowadzanie przez nich kolejnych rzezi.
Wojna w Izraelu – dlaczego doszło do niej akurat teraz? Czy to klęska podobna do wojny Jom Kippur? O tym na żywo opowiada Konstanty Gebert. Izrael – jaka sytuacja panuje w kraju, czy Strefa Gazy zostanie zrównana z ziemią? Jak zareagowały państwa arabskie, czy Palestyna wspiera ten konflikt? Dlaczego wywiad Izraela i Żelazna Kopuła zawiodły, czy premier Benjamin Netanjahu poda się do dymisji? Joe Biden, USA i UE zadeklarowały pomoc dla Izraela. Jak będzie ona wyglądać w praktyce?
W ten weekend na ulice niespełna dziesięciomilionowego Izraela wyszło 260 tysięcy ludzi. Tydzień temu było to pół miliona. Protestujący domagają się odrzucenia pakietu ustaw, których wejście w życie oznaczałoby koniec demokracji w Izraelu. Scenariusz, w którym skrajnie prawicowy rząd spełnia żądania protestujących, wydaje się jednak mało prawdopodobny. Czy Izraelowi grozi więc wojna domowa?
1 listopada Izrael czekają wybory parlamentarne, piąte w ciągu trzech lat, w których oba bloki – centrolewica Jaira Lapida i prawica Benjamina Netanjahu – idą łeb w łeb, z niewielkim wskazaniem na prawicę. Ale 20 procent Izraelczyków to Arabowie i to ich partie zadecydują, który blok obejmie władzę.
Coś niedobrego się dzieje z politykami, gdy mają w Berlinie mówić o Zagładzie: ich wypowiedzi bywają haniebne. Pozostaje więc mieć nadzieję, że retoryczne odwołania do Zagłady w końcu się zbanalizują, przestaną szokować, a więc stracą swą atrakcyjność i przestaną być używane. Przestaną wprawdzie wówczas przestrzegać czy potępiać – ale przynajmniej nie będą znieważać pamięci.
Współpraca Izraela i państw arabskich zacieśnia się, co może wzmocnić postępującą degenerację izraelskiej demokracji. To również fatalna wiadomość dla Palestyńczyków, którzy w efekcie mogą zacząć być traktowani tak, jak na Bliskim Wschodzie traktuje się mniejszości: Kurdów w Syrii, Azerów w Iranie czy szyitów w Arabii Saudyjskiej.
Iljas Churi opowiada o trwającym do dziś exodusie, cierpieniu Palestyńczyków, którzy stali się Żydami Żydów, nie zapominając przy tym o tragedii tych ostatnich, przewiezionych z nazistowskich obozów na palestyńskie pole bitwy.