Od dawna słyszymy, że w Polsce – i nie tylko – demokrację zastępuje „sondażokracja”. Partie, zamiast skupiać się na realnych problemach, stają się niewolnikami bieżących nastrojów publiczności. Ale w rzeczywistości sondaże większy wpływ niż na polityków mają na zlecające je media.
Największy problem z tymi polskimi dziennikarzami, którzy przyznają sobie rolę liderów antyrządowej krucjaty, polega na tym, że – choć deklarują się jako najtwardsi przeciwnicy PiS-u – w rzeczywistości nie chcą z nim wygrać.
„Przed poniedziałkową manifestacją dostałem telefon od jednego z polityków opozycji, który postawił mi ultimatum: albo organizujemy manifestację razem z nimi pod partyjnym emblematem, albo oni zorganizują swoją manifestację w tym samym miejscu i czasie, zagłuszając naszą”, mówi organizator warszawskiego protestu „3xVeto – pod Pałacem Prezydenckim bez partyjnych liderów”.
I jedni, i drudzy uczestnicy politycznego sporu muszą wreszcie zrozumieć, że konstytucja to nie jest menu. Umówiliśmy się na cały pakiet. Tylko symetryści umieją to dziś jasno powiedzieć. I dlatego są potrzebni.
Życzyłbym sobie tego jako Polak, żeby firmy PO i PiS-u przez sto lat najbliższych trwały i nie znikały tylko po to, aby grupka niespełnionej młodzieży mogła się pobawić w politykę.
– Moim interesem jest próbować dotrzeć do tych 15 proc. społeczeństwa, które oczekuje zupełnie innego podejścia do polityki i państwa. Będzie wtedy ktoś, kto będzie próbował te konserwatywne PO pociągnąć nie tylko w stronę bardziej liberalną politycznie, społecznie i gospodarczo, lecz również w stronę realnego myślenia propaństwowego – mówi Barbara Nowacka w rozmowie z „Kulturą Liberalną”.
Rok temu Andrzej Duda wygrał wybory, bo trafnie odczytał społeczne nastroje. Poprawnie zdiagnozował polityczną sytuację, nie był jednak w stanie wpłynąć na jej rozwój. Dlatego mimo błyskotliwej wygranej, w dłuższej perspektywie przyczyni się do osłabienia nie tylko własnej pozycji, lecz także urzędu głowy państwa jako takiego.
Nie jest łatwo należeć w Polsce do partii politycznej. Depolityzacja polskiego społeczeństwa połączona z awersją do istniejących ugrupowań parlamentarnych sprawiła, że członkostwo w partii było bardzo długo i wciąż jest faktem wstydliwym.
Rząd, który nie myśli strategicznie, wpisuje do swojego programu wszystko jak leci. Skutek jest taki, że większości programu nie realizuje.
Szanowni Państwo, w Stanach Zjednoczonych o politykach mówi się, że to aktorzy, zbyt brzydcy jednak by zrobić karierę w Hollywood. Przyglądając się spotom wyborczym wyemitowanym podczas kończącej się kampanii do Parlamentu Europejskiego dostrzeżemy, że i naszej klasie politycznej ambicji aktorskich nie brakuje. Wyskakują na nas z krzaków, prężą się do rytmu kiczowatych piosenek, popisują rozbieranymi […]
Ocena jakości polskich kampanii wyborczych, w tym obecnej kampanii do Parlamentu Europejskiego, będzie zawsze subiektywna. I nie chodzi tu o ludzkie gusta, z którymi przecież się nie dyskutuje. Subiektywizm ten zależny jest bardziej od punktu widzenia oceniającego. Wyobraźmy sobie zatem trzy zasadnicze perspektywy spojrzenia na tę kwestię.