Sylwetce Hertza, nakreślonej przez Magdalenę Grochowską, daleko do uładzonego portretu klasycznego konserwatysty. W swoim tekście Grochowska nie tylko bowiem pyta o przejawy konserwatywnych poglądów Hertza, ile o ich źródła. A te nie są tak oczywiste i zdają się leżeć znacznie głębiej, niż można by było sądzić.
Austriacki pisarz, Stefan Zweig, opuściwszy Europę ze względu na prześladowania Żydów przez nazistów, spędza ostatnie lata życia na emigracji. Jego życie, oglądane z dzisiejszej perspektywy, wydaje się podobne do losu współczesnych uchodźców – może zbyt podobne.
Twardoch swoją obciachową fotką wprowadza wszystkich tęskniących za autonomią artysty w sam środek polskiego postkapitalizmu. W tym świecie pozy przy mercedesie i z „Morfiną” na nocnym stoliku istotowo nie różnią się od siebie.
Kiedy czytałem komentarze krytyków Twardocha, miałem wrażenie, że boją się oni przede wszystkim zmiany identyfikacji pisarzy z prekariuszy na dostarczycieli dóbr luksusowych: ale bojąc się jej, popadają w dziwną odmianę syndromu sztokholmskiego.
Spotkanie z udziałem prof. Ewy Paczoskiej i Mateusza Chmurskiego z cyklu „Spory o polskie autorytety” zorganizowane w ramach konferencji „Karol Irzykowski 1944-2014. Człowiek sporu, postać sporna”.
W sumie to już się staje nudne – pisać z podziwu godną regularnością, że Jerzy Pilch wybitnym, a może już nawet wielkim pisarzem jest. Ostatnimi czasy trzeba to było robić przy „Dzienniku”, podobnie było z powieścią „Wiele demonów”. Teraz dostajemy „Drugi dziennik” i znowu absolutnie nie ma wyjścia. No nie ma, trudno i darmo – jak mawiała moja babcia.
Moje ostatnie spotkanie ze Sławomirem Mrożkiem było 15 czerwca tego roku w Teatrze Polskim w Warszawie na prapremierze „Karnawału, czyli pierwszej żony Adama”.
Paweł Majewski Niekończąca się droga do siebie Istnieją ludzie, którzy sądzą, że zarówno pisanie, jak i czytanie dzienników są czynnościami bezwstydnymi, co miałoby wynikać stąd, że piszący bezwstydnie skupiają się na własnym „ja”, a czytający bezwstydnie je podglądają. Z sądem tym, jak ze wszystkimi mniemaniami opartymi na kryterium tak zwanego smaku, trudno rzeczowo dyskutować. Można […]
Piotr Kieżun Malraux, czyli pisarz spotyka polityka „Dajcie mi autora, rocznica sama się znajdzie”, można by sparafrazować słynne zdanie generalissimusa. Na brak obchodów nie narzekamy. Kończy się właśnie Rok Miłosza, a już od stycznia decyzją Sejmu będziemy słowem i czynem upamiętniać Korczaka, Kraszewskiego i Skargę (Piotra, nie Barbarę). Ktoś mógłby zauważyć, że od nadmiaru głowa […]
Jacek Wakar Wycinka Zanim ją dostaliśmy po polsku, wiele o tej książce słyszeliśmy. Kiedy czyta się biogram Thomasa Bernharda na Wikipedii można zobaczyć tam jej oryginalny tytuł: „Holzfallen”, przetłumaczony jako „Ścinanie drzew”. Jednak autorka opublikowanego przez Czytelnika znakomitego przekładu, Monika Muskała, wpadła na lepszy pomysł. Rzecz nazywa się teraz „Wycinka”. Tytuł mistrzowski. Tłumaczenie, mistrzostwo świata. […]
Paweł Śpiewak Biblioteka pamięci Środowisko kultury odniosło pewien finansowy sukces. W miniony weekend podpisana została z premierem pierwsza od trzydziestu lat umowa społeczna. Jest o co się dopominać, bo brakuje pieniędzy na wszystko: od honorariów w pismach sponsorowanych przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego po biblioteki i teatry. Przeciętne dochody twórców są fatalne i z […]
Helena Anna Jędrzejczak Migracja i stolik. Warszawskie kawiarnie (część II) Obiecałam spacer po warszawskich kawiarniach. Oto on. Przed wojną także się spacerowało – a raczej – co jakiś czas zmieniało lokal, by do poprzedniego już nigdy nie wrócić, bo ten po jakimś czasie po prostu przestawał istnieć. Po wojnie to co innego. Przy jednym stoliku […]