W Norwegii książka-skarga Sapieżyńskiej wywołała dyskusję, choć nie obyło się bez krytyki. Polskie wydanie powiela słabo skrywany klasizm oryginału, a dodatkowo daje amunicję antyzachodnim populistom. Aż dziw bierze, że książkę wydało największe lewicowe wydawnictwo w kraju.
„Czarna ręka, zsiadłe mleko” to zbiór opowiadań o nienormatywnej cielesności i zaburzeniach psychicznych. Szaulińska sugestywnie pokazuje, że rodzina biologiczna znajduje się dziś w stanie krytycznym. Artystycznie zbiór ten wydaje się jednak niespełniony. Są w nim momenty magiczne, śmiałe, brawurowe, ale równie często autorka osuwa się w dydaktyzm i publicystykę.
Jeśli Partia Demokratyczna chce uniknąć przegranej w wyborach do Kongresu w przyszłym roku i przejęcia Białego Domu w roku 2024, musi trzeźwo spojrzeć na to, co stało się w Wirginii. Nie da się wygrywać wyborów, przekonując wyborców, że ich niepokój jest bezpodstawny. Jeśli demokraci będą to robić, czekają ich kolejne porażki.
Po czterech latach strachu i wstydu nastał moment nadziei i dumy. Ameryka powstrzymała autorytarnego populistę od zniszczenia jej demokratycznych instytucji. Zebraliśmy się w bezprecedensowej liczbie, aby, choć małą różnicą głosów, pokazać, że Trump nie jest prawdziwą twarzą tego kraju.
Premiera „Pięciu braci” zbiegła się w czasie z największą od lat 60. falą antyrasistowskich protestów w Stanach. Spike Lee opowiada o wojnie w Wietnamie – nie oznacza to jednak, że jego analiza stosunków rasowych jest nieaktualna.
Szanowni Państwo, ile kryzysów trwa obecnie w Stanach Zjednoczonych? Niełatwo wyliczyć. Jednak kilka najpoważniejszych zwraca uwagę ze szczególną mocą. Po pierwsze, z danych Światowej Organizacji Zdrowia wynika, że pandemia covid-19 jak na razie uderzyła najmocniej właśnie w USA. Do tej pory w kraju stwierdzono około 2 miliony zarażeń, a ponad 110 tysięcy osób zmarło w […]
„Uważam, że w ostatnim tygodniu w Stanach Zjednoczonych uczyniony został kolejny krok na drodze do pełnego autorytaryzmu” – mówi amerykański profesor nauk politycznych Jeffrey C. Isaac.
Patrząc na historię Stanów Zjednoczonych, stosunek państwa do społeczności czarnych Amerykanów można podsumować prostym hasłem: z plantacji na margines.
Nieobecny ojciec alkoholik, rodzina rozbita na czterech kontynentach, rasizm, alkohol i narkotyki. To nie słowa klucze z taniej powieści sensacyjnej, ale elementy autobiografii przyszłego prezydenta Stanów Zjednoczonych. Tym ciekawszej, że napisanej na długo przed tym, jak poznali go Amerykanie.
Czy wyprawa czarnoskórego muzyka na utwierdzone w stereotypach rasowych amerykańskie Południe może wywołać zmianę społeczną?
„Wie pan, świat dzieli się na tych, którzy dają i tych, którzy biorą. Ja należę do tych pierwszych – rozdaję obraźliwe komentarze, a inni biorą je do siebie. A przecież dawać jest zawsze lepiej, nie sądzi pan?”, mówi jeden z twórców „Latającego Cyrku Monty Pythona”.
Nie możemy zakładać, że cudzoziemcy, którzy pracują w Polsce, będą funkcjonować w jakiejś równoległej rzeczywistości – oni będą częścią naszej codzienności. Żeby nam się wszystkim lepiej żyło, powinniśmy myśleć o tych kwestiach z wyprzedzeniem.
Szanowni Państwo! W naszym kraju, gdzie obowiązują jedne z najsurowszych w Europie praw regulujących dostęp do przerywania ciąży; gdzie, jak zapowiedział niedawno Jarosław Kaczyński na spotkaniu z wyborcami: „póki my żyjemy, żadnych małżeństw homoseksualnych nie będzie”; gdzie dostęp do antykoncepcji „dzień po” jest ograniczany poprzez przyznanie lekarzom i farmaceutom prawa do korzystania z „klauzuli sumienia”; […]
Liberałowie są oderwani od rzeczywistości. Dużo bardziej niż powinni i dużo bardziej niż prawica. Ta ostatnia wie, co myśli lewica, ale lewica nie ma wielkiego pojęcia o tym, co w głowie ma prawica.
Każdy, kto szuka jednego klucza do serca wyborców Trumpa czy PiS-u jest skazany na porażkę. Wyborcy partii populistycznych jako grupa nie są ani pazerni na socjal, ani autorytarni, ani bardziej zdyscyplinowani niż wyborcy innych ugrupowań.