Efekt ten powtarza się niemal zawsze, gdy wjeżdżam na Słowację. Przejazd przez niegdysiejsze, skądinąd moje ulubione, przejście w Jurgowie sprawia, że znajduję się w sercu Tatr – z urokliwym widokiem na te Wysokie, majestatyczne, końcem maja pocukrowane jeszcze śniegiem, Tatry. Przyroda jest tam imponującą, a przy tym cicha, spokojna, mniej przedeptana, jakby dziksza.
Magdalena M. Baran „Uroki” białego szaleństwa Kilka dni temu w wiadomościach jednej ze stacji radiowych szef GOPR opowiadał o państwowych dotacjach na funkcjonowanie tak ważnego dla każdego bywalca gór pogotowia. Mamy połowę lutego, wysoki stopień zagrożenia lawinowego, mrozy, ferie i całą masę turystów, którzy (przeważnie nieprzygotowani) ruszają na mniej czy bardziej trudne szlaki. Tymczasem od […]
Andrzej Lam Kuczoka spiski i podchody Tytuł „Spiski” objaśnia autor w ślad za Jackiem Kolbuszewskim jako teksty spisane, które „były przedziwnym konglomeratem praktycznych wskazówek, dotyczących poruszania się w terenie górskim, oraz fantastycznych opisów i tekstów magicznych” – i stosownie do tego tak prowadzi swoją tatrzańską opowieść, aby gawędziarski realizm niepostrzeżenie przechodził w groteskę o zabarwieniu […]