Dyskusji o kierunkach zmian w ochronie zdrowa powinna przyświecać idea zaszczepienia systemu ochrony zdrowia przeciwko toczącym system społeczny chorobom. Przy potrzebie kontroli jakości i dostępności usług medycznych, problem prywatyzacji zdaje się mieć mniejsze znaczenie. Pod warunkiem, że zdrowie, pozostając pod publiczną kontrolą, nie stanie się obiektem dzikiej komercjalizacji.
Za rządów Prawa i Sprawiedliwości wyraźnie rośnie liczba Polaków korzystających z prywatnych usług medycznych. Takie zachowanie można uznać za wyraz braku zaufania do usług państwa w tej dziedzinie życia. Zamiast czekać na interwencję ze strony władz, ludzie zaczynają brać sprawy w swoje ręce. Z jakim skutkiem?
Szanowni Państwo! „Tak skutkuje choroba samej służby zdrowia” – w lutym 1989 r. komentował lektor „Polskiej Kroniki Filmowej” postępujące niedobory kadrowe, zamykane oddziały szpitali i niskie zarobki pielęgniarek. Gdy czytamy dzisiejszą prasę, można odnieść wrażenie, że od schyłku Polski Ludowej nic się nie zmieniło. Kolejki w służbie zdrowia wciąż rosną, lekarze i pielęgniarki wyjeżdżają z […]
Obecny projekt o sieci szpitali wynika z podejścia do sfery usług publicznych, które zwyciężyło w ministerstwie zdrowia: kontrolować, najlepiej ręcznie, centralizować i wyrugować prywatne, nawet jeśli nie działa dla zysku.
Reforma Buzka była dobra, a teraz jest rozwadniana przez szkodliwe reformy kolejnych nieudaczników – komentuje prof. Maksymowicz.
Do tej pory przekazaliśmy i chcemy przekazać jeszcze więcej kompetencji z zakresu zdrowia do wojewody. Istnieją plany, aby w miejsce regionalnych oddziałów NFZ-u powołać wojewódzkie oddziały Urzędu Zdrowia Publicznego, które w zamyśle mają kształtować regionalną politykę zdrowotną państwa – na sześć pytań „Kultury Liberalnej” odpowiada Krzysztof Ostrowski.