Dla Grzegorza Dębowskiego środowisko polskich rolników to tylko tło – ostrość ustawiona jest tu na bohatera, który niczym protagonista greckiej tragedii stara się odsunąć fatum i zatrzymać to, co nieuniknione.
Hiszpański reżyser udowadnia, że historia pary francuskich inteligentów, którzy przeprowadzili się na hiszpańską wieś, to materiał na znakomity thriller z wątkiem ekologicznym w tle.
Kilka lat temu Muszyński wrócił w rodzinne strony, kupił nietknięty pługiem odłóg i postawił dom. W ziemi rozpoznał żywioł, który mógł nie tylko obrabiać, ale też opisać. Tak powstał „Dom ojców” – proza poświęcona nie tylko współczesnym ludziom ziemi, ale także ich prehistorycznym przodkom. Ten zbiór opowieści to coś znacznie więcej niż literatura nurtu wiejskiego.
O poszukiwaniach uniwersalizmu w lokalnym doświadczeniu podlaskiej wsi, relacjach polsko-białoruskich oraz korzyściach jakie sztuce daje wielokulturowość, z Leonem Tarasewiczem rozmawia Krzysztof Renik
Szanowni Państwo! We współczesnej Polsce około 40 procent obywateli jest mieszkańcami wsi. Tymczasem stałym problemem mediów centralnych, które wydawane są w Warszawie czy Krakowie, jest nieproporcjonalnie mała reprezentacja tematów związanych z wsią. W konsekwencji nasze wyobrażenia na jej temat często opierają się bardziej na mitach niż na rzetelnej wiedzy. Od niedawna usiłuje się przywrócić pamięć […]
„Ludowość przetrwała wiele okresów, w tym te niekorzystne. W przeszłości przyprawiano jej krzywą gębę – czegoś wieśniackiego, prostackiego. Po części było to związane z naszym ślepym wpatrywaniem się w Zachód. Bardzo nam zależy, aby odczarować tę przaśność, z którą kojarzona jest ludowość”, mówią Paweł i Łukasz Golcowie.
„Agroturystyki stały się miejscem, które podtrzymuje wizję sielskiej wsi. Tylko że to jest wizja kosztowna – wizja dla klasy średniej. Na dodatek jako konsumenci nauczyliśmy się wymagać. Oczekujemy, że na tej wsi coś się będzie działo, chcemy poznać lokalny kontekst, lokalne smaki”, mówi socjolożka.
Artyści zbyt często traktowali wieś jako miejsce egzotycznej lub archaicznej Inności. Zamiast tego potrzebujemy sztuki, w której punktem wyjścia staje się lokalna kultura – rzeczywistość danego miejsca.
O zmieniającym się obrazie polskiej wsi, a także o tym, dlaczego mieszkańcy wsi i rolnicy popierają Prawo i Sprawiedliwość, opowiada współautor raportu „Polska wieś 2020” prof. Jerzy Wilkin.
„PiS-owi udało się stworzyć narrację, zgodnie z którą poprawa poziomu życia jest ich wyłączną zasługą. Teraz ktoś powiedział wielu ludziom, że jest dobrze i oni to poczuli”, mówi wójt Płużnicy.
Ostatnie miesiące przywróciły świadomości społecznej problem epidemii. W „Kulturze Liberalnej” publikujemy zapis rozmowy z dr Eweliną Szpak o tym, czym zdrowie i choroba były po wojnie dla mieszkańców polskiej wsi – i jak walczono wtedy z widmem zarazy.
Na ile traumatyczne wydarzenie może być okazją do przekroczenia granic psychologicznych i artystycznych? Dawid Dróżdż w rozmowie z Bartoszem Kruhlikiem, nagrodzonym na tegorocznym festiwalu w Gdyni za najlepszy debiut.
Andrzej Leder w swojej słynnej książce pisze o wymuszonej przez zewnętrzne siły „prześnionej rewolucji”. Jego wywody oparte są jednak w znacznej mierze na intelektualnych spekulacjach. Ewelina Szpak opisuje powojenną modernizację, opierając się o wnikliwe badania źródłowe.
Po doskonale przyjętym zbiorze opowiadań „Miedza” Andrzej Muszyński powraca do tematyki rustykalnej. Z punktu widzenia dorastającego dziecka obserwuje – i na nowo nazywa – świat, któremu nie chce pozwolić odejść.
Proza Romana Senczina to pozbawiony zbędnych ozdobników obraz podwójnego upadku – tytułowej rodziny Jołtyszewów i „fantastycznego Plutona”, czyli rosyjskiej wsi. Dawno nie było we współczesnej Rosji pisarstwa wzbudzającego tak skrajne emocje.