Szanowni Państwo, Matka-Polka Matce-Polce nierówna. Nasz ideał macierzyństwa oscyluje gdzieś między karmiącymi piersią kobietami z obrazów Stanisława Wyspiańskiego, a stereotypowymi wyobrażeniami w stylu tzw. syndromu Katarzyny Cichopek („mama ma być seksi”, „matka ma być supermatką” itd.). Jedno i drugie nijak ma się do rzeczywistości. Zwłaszcza, gdy chodzi o kobiety z mniejszych miejscowości i wsi. Tematy […]
Patos powieści Francisa Scotta Fitzgeralda, leżący u podłoża jej trwającej od ponad półwiecza popularności – ugruntowanej obecnością na szkolnych listach lektur, kolejnymi ekranizacjami i interpretacjami krytycznymi – wynika z napięcia między powszechnym pragnieniem bycia lepszym od innych i równie powszechną fascynacją tymi, którzy się wybijają, lub przynajmniej próbują tego dokonać.
W dziejach gastronomii dyfuzja innowacji zachodziła całkiem często w odwrotnym kierunku niż ten, do którego przywykliśmy w innych dziedzinach. Stary Świat zawdzięcza peryferiom Nowego Świata ziemniaki, pomidory i coś, o czym w czerwcu trzeba przypomnieć w sposób szczególny – truskawki.
W mediach popularnych macierzyństwo jest zazwyczaj przedstawiane jako radosne doświadczenie eleganckich i szczupłych celebrytek z dumą prezentujących urocze bobasy. Niekiedy nawet przy okazji promują one produkty dla dzieci lub książki o „wracaniu do formy po porodzie”. Z kolei w mediach gotowych opisywać doświadczenie rodzicielstwa z bardziej pogłębioną refleksją, wiele przekazów koncentruje się raczej na ukazywaniu „ciemnej strony macierzyństwa” niż jednoznacznemu gloryfikowaniu tego stanu.