[Feminizując] Polska bez kobiet
Na wojnie, którą od kilku miesięcy prowadzi PiS, muszą być jakieś ofiary. Padnie na kobiety, bo to ofiary najwdzięczniejsze. Historia pokazuje, że gwałty na nich często uchodziły oprawcom na sucho.
Na wojnie, którą od kilku miesięcy prowadzi PiS, muszą być jakieś ofiary. Padnie na kobiety, bo to ofiary najwdzięczniejsze. Historia pokazuje, że gwałty na nich często uchodziły oprawcom na sucho.
Jeśli Europa nie chce, by Państwo Islamskie wygrało, zamieniając ją w zwaśnione, odgrodzone od siebie i widzące wszędzie wrogów wspólnoty, potrzebuje – jak nigdy wcześniej – wzajemnej solidarności i zgodnego współdziałania wszystkich jej członków.
Krytykując organizowaną przez „Kulturę Liberalną” debatę „Psucie językiem sztuki”, Karol Sienkiewicz sam potwierdza diagnozy, które od kilku lat stawiam, a których debata ta miała bezpośrednio dotyczyć. Właśnie tego rodzaju język, którym się posłużył, psuje polski świat sztuki.
O kolejnej aferze w Chinach – tym razem związanej ze szczepionkami dla najmłodszych dzieci – i o rosnącej nieufności rodziców wobec państwa.
Wprowadzona przez parlament nowelizacja ustawy o policji, chociaż z pozoru mało znacząca w porównaniu z „wygaszeniem” Trybunału Konstytucyjnego, może mieć nieporównanie większy wpływ na życie przeciętnego obywatela.
Kryzys uchodźczy sprawił, że los Unii Europejskiej leży dziś tak naprawdę w rękach Ankary. Zeszłotygodniowa umowa to otrzeźwiające potwierdzenie tej sytuacji.
Szanowni Państwo! Kiedy przed czterema laty ukazała się książka „Po południu” Roberta Krasowskiego – pierwsza z trzech części historii politycznej III RP – w środowisku dziennikarzy i publicystów politycznych zawrzało. Po pierwsze dlatego, że autor wyraźnie wskazywał najwybitniejszego jego zdaniem polityka tego okresu. I nie był nim żaden z przedstawicieli opozycyjnej inteligencji – nie Jacek […]
„Donald Tusk ma większą inteligencję polityczną, ale to Jarosław Kaczyński przez wiele dekad będzie dzielił ludzi, jak kiedyś Piłsudski, a potem Wałęsa czy Jaruzelski. Władzy długo jednak nie utrzyma”, twierdzi publicysta, założyciel i były redaktor naczelny „Dziennika. Polska Europa Świat”.
„Szefowie partii w Polsce to tacy «führerzy geszeftów». Ich wodzostwo przejawia się w tym, że mają swoje stadka, których interesów muszą pilnować. I dopóki im się to udaje, wszyscy godzą się na ich przywództwo”, mówi socjolog z Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Pisarka, dziennikarka, publicystka, tłumaczka, krytyczka, której przyszło parać się też historią. W czasie wojny współpracownica Ringelbluma, po wojnie pracownica Jad Waszem. O niezwykłej postaci Racheli Auerbach rozmawiały Karolina Szymaniak i Sylwia Chutnik.
Krótka książka Wieviorki to jedno z najbardziej rzetelnych i przystępnie napisanych dzieł o Zagładzie Żydów. A jednak nawet ta wytrawna historyczka dała się uwieść sile stereotypowych odpowiedzi i zbyt łatwo przechodzi od opisu zdarzeń do poszukiwania ich uogólnionych przyczyn.
Książce Wojciecha Karpińskiego daleko od suchego biograficznego wykładu. To połączenie eseju i na gorąco zapisywanych notatek. Wreszcie wielka przygoda z czymś, czego istnienia przez długi czas nikt się nie domyślał – z dziennikami Henryka Krzeczkowskiego.
Spotkanie z esejem Havla było bodźcem, który sprawił, że zaangażowałem się w ideał demokracji jako ustroju politycznego, w którym rządowi nie są obojętni obywatele, troszczący się nie tylko o dobro ogólne, ale także o osobisty dobrobyt.
Film Jerzego Zalewskiego pomyślany był jako hołd dla powojennego podziemia antykomunistycznego. Od początku wiadomo więc było, iż nie można spodziewać się po nim krytycznej refleksji nad losem Wyklętych. Okazuje się jednak, że wizja ta jest równie chybiona jako panegiryk.
Przygotowana na Litwie inscenizacja „Placu Bohaterów” Thomasa Bernharda to esencja teatru Lupy. Brak w niej co prawda imponującej scenografii czy jaskrawości aktorskich kreacji, mamy tu jednak do czynienia z postępującym rozpadem świata oraz gorzką rezygnacją – a także z dosadną satyrą polityczną.