Na płycie brzmi wspaniale. Zaokrągla się ponad smyczkami dokładnie tam, gdzie trzeba. Po chwili wpada w dźwięczne sidła śród strun klawesynu. Gdy zostaje sam, drży niespokojnie, jakby stęskniony za uchem słuchacza. To kontralt z przeszłością. Był już Penelopą i Juliuszem Cezarem. Wciąż skrycie marzy o Orfeuszu.
Czyli po kie licho Warszawie tytuł ESK 2016? Wojciech Przybylski Stojąca na skraju bankructwa Litwa ma się w końcu czym pochwalić. Oto Vilnius (pol. Wilno), jedno z najpiękniejszych miast tego zakątka Europy, jako jedna z dwu tegorocznych stolic kultury naszego kontynentu z wielkim splendorem pławi się w przyjemnościach i rozrywkach. Druga stolica jest o dwa […]