W ostatnich dniach artykuły w cyklu „Feminizując” mogłyby się ukazywać codziennie, a i tak nie starczyłoby miejsca, by opisać wszystkie wspaniałe inicjatywy władzy i partii rządzącej – od deportacji, po ograniczenie dostępu do środków antykoncepcyjnych. Czy to prezenty od pani premier z okazji rocznicy zaprzysiężenia?
Musimy przygotować się na nieznane i związaną z tym niepewność. Dzięki Donaldowi Trumpowi globalne społeczeństwo ryzyka w pełni się zmaterializowało.
We wtorek rano w mieście Shijiazhuang został wykonany wyrok śmierci na Jia Jinglongu. Ta egzekucja, mimo że była przecież tylko jedną z bardzo wielu wykonywanych w Chinach, wzbudziła niezwykłe emocje i żywą dyskusję.
Skupianie się na rzucanych przez Trumpa strzępach informacji i próby wyciągania z nich pozytywnych prognoz na temat nowej prezydentury jest nie tylko naiwne, ale i szkodliwe – to mydlenie sobie oczu.
Na piątkowym Marszu Niepodległości, pośród wielu różnych incydentów i tradycyjnych antyimigranckich haseł, novum było spalenie flagi Facebooka, potraktowanej na równi z flagami państw czy innych politycznych podmiotów, w tym ukraińskiej i unijnej.
Szanowni Państwo! „Szansa na chwilę oddechu”, „zwycięstwo demokracji”, „wkurzenie salonów świata”, a nawet „kontynuacja dziedzictwa Jana Pawła II” – tak prawicowe media w Polsce przyjęły zwycięstwo Donalda Trumpa. Oczywiście pojawiają się wątpliwości związane z nazbyt przychylnym stosunkiem prezydenta-elekta do Rosji i nazbyt negatywnym do zobowiązań płynących z członkostwa w NATO. Zwykle bledną one jednak wobec […]
„Przez wiele lat europejskie elity wierzyły, że populiści nie mogą przejąć władzy, bo to zbyt okropne i szalone. Stworzyło to fałszywe poczucie bezpieczeństwa. To się zmieniło, bańka pękła w tym roku w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych”, mówi hiszpański politolog.
Nie mam wątpliwości, że Europa powinna obecnie przemyśleć swoją politykę bezpieczeństwa. Czas, kiedy to Stany Zjednoczone zapewniały bezpieczeństwo całemu kontynentowi, właśnie dobiegł końca.
Debata „Kultury Liberalnej” o przyczynach zaskakującego sukcesu Donalda Trumpa oraz jego możliwych konsekwencjach wewnętrznych i międzynarodowych, także dla Polski.
W ostatnim czasie nie da się uciec od polityki – zwłaszcza amerykańskiej. Tym bardziej, jeśli przy okazji czyta się amerykańską powieść. I to na dodatek Wielką Amerykańską Powieść. W zaledwie trzy lata po publikacji krytycy i czytelnicy uznali bowiem za taką „Syna” Philippa Meyera. Nie bez kozery.
W napisanej potoczystym językiem „Księdze ryb Williama Goulda” Richard Flanagan zawarł satyrę na narodziny nowoczesności i surową ocenę australijskiej historii. Gdyby opublikował tę powieść sto lat wcześniej, mówiono by dziś, że przewidział powstanie XX-wiecznych totalitaryzmów.
„Nie miał ani zwinnych nóg, ani nadzwyczajnego umysłu, ani przeistaczających się oczu. Był zbyt mały i zbyt nieśmiały. A przede wszystkim wstydził się swojej dużej głowy, z którą nigdy nie zdołałby wzbić się w powietrze jak ptak, biegać szybko jak pająk, poruszać się zręcznie jak strażak”.
„Polak potrzebny od zaraz” Kena Loacha to porażający obraz stereotypizacji i napięć społecznych, w których można dopatrywać się źródeł poparcia dla Brexitu. Czy fetowany na festiwalu w Cannes reżyser jest prorokiem rozpadu solidarności europejskiej?
Jak co roku w trzeci czwartek listopada przypada święto Beaujolais, czyli święto młodego wina z Burgundii. Rytuał kosztowania ledwie co sfermentowanego wina był kiedyś lokalną tradycją w barach w Lyonie, ale dzięki wysiłkom marketingowym moda rozpowszechniła się na cały świat.