W maju 1945 roku na wieść o zbliżaniu się Armii Czerwonej prawie tysiąc mieszkańców niemieckiego miasteczka Demmin popełniło samobójstwo. Kessler nie zwraca się jednak ku przeszłości. Opisuje teraźniejszość, którą przenika to, co minione. Uświadamia nam, że śmierć zdarza się nie w historii, lecz w geografii – przynależy do miejsca, na zawsze, jest nieusuwalna i zagarnia przyszłość.
Kto żyje w XXI wieku i ma oczy otwarte, ten traci wiarę – jeśli ją miał – w „humanizm”, „kulturę”, „postęp cywilizacyjny” i inne ułudy ludzkich umysłów. Wystarczy drobna iskra, aby znów wylała się z ludzi stłumiona w nich przez „kulturę” agresja i żądza przemocy. Józef Wittlin należy do najczulszych i najinteligentniejszych obserwatorów i diagnostów tych zjawisk.
Opowieść o zajęciach muzycznych dla marokańskiej młodzieży to rozprawa z mitem, jakoby rap był receptą na magiczną odmianę losu. To też gorzkie podsumowanie nadziei związanych z Arabską Wiosną.
Jako jedne z najstarszych nie-ludzkich stworzeń naszej kultury i niewątpliwi aniołowie stróżowie Ziemi, psy zasługują na szczególną uwagę, także w perspektywie studiów nad literaturą dziecięcą. Przykładów psich lektur nie brakuje, o czym świadczy choćby to zestawienie.