Głosowania nad ustawami aborcyjnymi obnażyły słabość Grzegorza Schetyny. Do tej pory wiedziano, że lider PO nie posiada szczególnych cech przywódczych, lecz dbał o wizerunek osoby skutecznej, która kontroluje członków swojej partii i potrafi utrzymać ją w ryzach. Mit zdolnego manipulatora upadł i to może być początek końca jego rządów w PO.
Już w sobotę, 24 września, Komitet Obrony Demokracji organizuje kolejną demonstrację, tym razem pod hasłem „Jedna Polska – dość podziałów”. Jakie są jednak cele kolejnych marszy i czy KOD ma pomysł na dalsze funkcjonowanie?
„KOD ma do odegrania ogromną rolę w uświadamianiu, że zagrożenie wartości obywatelskich może się przełożyć na sytuację życiową zwykłych ludzi. Potrzebuje jednak czasu, bo znajduje się aktualnie na etapie organizowania się we wspólnocie wartości. Brakuje mu wciąż spójnego komunikatu” – ocenia profesor socjologii Andrzej Rychard.
Szanowni Państwo! „Zaobserwowałem, że w porównaniu z demonstracjami z lat 80. [na demonstracjach Komitetu Obrony Demokracji] jest relatywnie mniej młodzieży, znacznie więcej ludzi w średnim wieku, a nawet starszych” – martwił się niedawno o KOD Wojciech Maziarski z „Gazety Wyborczej”. „To prawda. Młodzieży, nastolatków rzeczywiście tam nie widuję” – odpowiedziała prof. Krystyna Skarżyńska. I dodała: „Natomiast […]
Struktura wiekowa demonstracji organizowanych przez KOD obrazuje pewną charakterystyczną cechę polskiego społeczeństwa – pobudzenie obywatelskie dotyczy przede wszystkim ludzi w średnim wieku. Dlaczego na protestach nie widać młodego pokolenia?
O kwadraturze koła, w jaką wpadają miejscy aktywiści oraz ich szansach na zmianę oblicza polskiej polityki z Andrzejem Rychardem rozmawia Łukasz Pawłowski
Szanowni Państwo, Polacy, myśląc o wojnie, uważają, że zabija ktoś inny. Albo wróg, z rąk którego giniemy w słusznej sprawie, albo, niby w grze komputerowej, drony i komputery – bez ludzi, krwi i mundurów. Taki obraz społecznego wyobrażenia Polaków o wojnie kreślą dziś socjologowie. To ważne, bo „bić się czy nie bić?” – insurekcyjne pytanie […]
Polak, gdy myśli o zabijaniu, uważa, że zabija kto inny. Do stereotypu mówiącego, że to my zawsze ginęliśmy w słusznej sprawie, dołącza się inny, zgodnie z którym wojna jest jak gra komputerowa. Drony, komputery, bez krwi, bez mundurów – opowiada dyrektor Instytutu Filozofii i Socjologii PAN.
Szanowni Państwo, do głównego nurtu polskiej polityki dobija się przemoc. Wcześniej krążyła po marginesach. Dziś domaga się swojego miejsca w bardziej eksponowanym miejscu. Wbrew pozorom tradycje naszego życia publicznego to nie sielanka. Za moment będziemy obchodzić niechlubną 90. rocznicę zamordowania prezydenta RP. A tymczasem… 11 listopada na ulicach Warszawy doszło do zamieszek. Cała Polska zobaczyła […]
Szanowni Państwo, wszyscy mamy marzenia. Małe, duże wizje własnej przyszłości. A jednak pomysły futurologów zwykle spotykają się z mieszaniną niedowierzania i przerażenia. Nie brakuje również kpiących uśmiechów. I nic dziwnego: mimo uczenie brzmiącej nazwy i ogromnego apetytu na znamię naukowości, nawet najdumniej brzmiących przewidywań Jacquesa Attali, czy George’a Friedmana nie można brać w pełni poważnie. […]
Szanowni Państwo, w 2009 roku Czytelników bawiła książka George`a Friedmana „Następne 100 lat”, w której roztoczona została wizja polskiego imperium. Sny o potędze budzą pobłażliwe uśmieszki. Niemniej jednak książka Friedmana, szefa słynnej agencji prognoz politycznych Strafor, każe sobie postawić zupełnie poważne pytanie o przyszłość Polski w dłuższej perspektywie. Do tej pory poznaliśmy projekt Michała Boniego, […]
Szanowni Państwo, z przyszłością nie ma żartów, a demokracja i edukacja mają swoje prawa, które niekiedy rozpoznajemy ze zdumieniem. Zastanówmy się więc, czy nie gotujemy sobie aby przyszłości bez elit? Czy przyszłość bez wyczuwalnej grupy intelektualistów jest możliwa? Dziś teksty Pawła Śpiewaka, Andrzeja Rycharda oraz Anny Mazgal. Gorąco zapraszamy do lektury! JK Paweł Śpiewak Kształcenie elit Elitarne […]