„Jeżeli fundusze europejskie znikną, państwo będzie musiało rekompensować braki. Teoretycznie byłoby to możliwe, jednak w praktyce bardzo trudne ze względu na konieczne wydatki w innych dziedzinach. Prawdopodobnie doszłoby do powiększenia długu publicznego, a to prowadziłoby do wzrostu inflacji, osłabienia waluty i utrudniłoby utrzymywanie długookresowego wzrostu gospodarczego” – mówi ekonomista Ignacy Morawski.
„Kiedy zaczęła rosnąć akcyza na papierosy, dramatycznie spadła ich sprzedaż i liczba osób, które palą. Liczymy na to, że tak samo będzie z niezdrowymi produktami” – mówi wiceminister zdrowia Janusz Cieszyński, odpowiedzialny za ustawę wprowadzającą m.in. opłatę cukrową.
„Według danych dla europejskich krajów należących do OECD, wydatki bieżące na ochronę zdrowia były w Polsce drugie od końca w Europie i wynosiły 1955 dolarów na osobę. W Niemczech, Szwajcarii, Holandii, Francji to odpowiednio: 5700, 8000, 5400, 4900. Ale więcej wydają też Węgry, Czechy, Słowacja, Litwa czy Estonia – kraje, które historycznie startowały po okresie komunizmu z tych samych warunków systemowych w ochronie zdrowia”, mówi profesor nauk medycznych.
„Osiem lat polskiego sprzeciwu psu w d…, bo teraz rządzi PiS i i wyłączył Polskę z najważniejszych decyzji w UE. Furtka do UE dwóch prędkości otwarta”. Tak decyzję o wyodrębnieniu specjalnego budżetu dla krajów strefy euro skomentował były minister spraw wewnętrznych Bartłomiej Sienkiewicz. Ma rację?
„Jeżeli Kościół nadal będzie jednoznacznie angażował się po stronie jednej partii, to kiedy rządy tej partii się skończą, nastąpi odreagowanie polityczne i społeczne. Kościół będzie musiał za tę relację zapłacić. Jedną z form tej zapłaty będzie zapewne likwidacja Funduszu Kościelnego”, mówi specjalista od prawa wyznaniowego.
„Ostrzejsze sankcje wobec oligarchów z otoczenia kremlowskiego są potrzebne. Wtedy będą musieli dokonać wyboru: albo nadal wspierać agresywne działania reżimu putinowskiego i ponieść za to wspólną odpowiedzialność, albo zdystansować się od Putina”, mówi politolog z Uniwersytetu Państwowego w Petersburgu.
„Szóstego grudnia Komisja Europejska przedłożyła propozycję tzw. linii budżetowej strefy euro, która jest pierwszym krokiem w kierunku oddzielenia się od pozostałych krajów UE”, mówi europoseł PO.
Zaufanie obywateli do systemu emerytalnego spadło do tego stopnia, że myślenie o dalekiej przyszłości jako o systemie emerytalnym opartym na ZUS-ie niespecjalnie Polaków zajmuje. Bo i tak gdzieś podskórnie część z nas czuje, że tych emerytur wcale nie będzie”, mówi członek zarządu Fundacji Kaleckiego.
Gdyby wprowadzić emeryturę obywatelską, do zapłacenia byłoby wciąż tyle samo, ale dla nas – płacących horrendalnie podniesione w tym celu podatki – nic by już z tego nie wynikało. To jest system sformatowany pod polityków, którzy uwielbiają wydawać nasze pieniądze tu i teraz, kiedy są politykami; przyszłość, która jest ważna dla nas, dla nich jest mniej istotna – przekonuje Marek Góra, profesor ekonomii SGH, współtwórca obecnego systemu emerytalnego.
„W Polsce nie ma pojęcia państwa jako abstrakcyjnej idei dobra wspólnego. W Polsce wszystko jest spersonalizowane – są konkretni ludzie, którzy w oczach swoich zwolenników to państwo uosabiają. Każdy twierdzi, że jest Polakiem, że chce dobra Polski, ale nikt w tę Polskę nie wierzy”, mówi politolog z Uniwersytetu w Oksfordzie.
„Kiedy ktoś twierdzi, że dzisiejsza polityka gospodarcza jest suwerenna, to należałoby wyciągnąć wniosek, że poprzednia była niesuwerenna. Czy w tym domniemanym zarzucie o rzekomy brak suwerenności chodzi o to, że polska gospodarka była pod dyktatem obcych mocarstw?! Nie widziałem żadnych przejawów braku suwerenności w polskiej polityce gospodarczej po 1989 r.”.
Po półtora roku partia rządząca jest w stanie obiecać więcej niż cała opozycja. Siłą rozpędu. Widząc, że coś iskrzy i nie działa, wprowadza się rozwiązania doraźne. «A to zrobimy», «a to ktoś przejmie» – takie proste mechanizmy ręcznego sterowania państwem i gospodarką”, mówi były wicepremier i minister gospodarki.
Trudno nie spojrzeć przychylnie na przybierającą coraz bardziej realny kształt socjalną politykę rządu. Dla wielu obywateli będą to zmiany polityczne, które jako pierwsze wyraźnie przełożą się na codzienne warunki ich życia.
Od 20 stycznia 2014 poszczególne dzielnice Warszawy zbierać będą pomysły i projekty, które zostaną poddane pod głosowanie, a po ich zatwierdzeniu – zrealizowane. Budżet partycypacyjny jest szansą dla miasta czy tylko listkiem figowym?
W najnowszym numerze magazynu “Foreign Affairs” ukazał się wywiad z Radosławem Sikorskim, w którym szef MSZ opowiada o doświadczeniach Polski ostatnich dwóch dekad, a także o naszej pozycji geopolitycznej oraz o przyszłości Unii i stosunków euroatlantyckich.