Ponad pół miliona uczniów chodzi do prywatnych szkół i przedszkoli. Ich rodzice jak wszyscy płacą podatki na utrzymanie edukacji publicznej, jednak uciekają z upadającego systemu publicznego w poszukiwaniu dobrej jakości szkoły. Taka sytuacja oznacza de facto podwójne opodatkowanie.
Szanowni Państwo! Opowieści o silnym państwie pod rządami PiS-u sypią się jak domek z kart. Wraz z nadejściem zimy nadeszła też druga faza zdalnego życia. Chociaż oficjalnego lockdownu nie ogłoszono, sytuacja jest znacznie bardziej poważna niż w marcu. Codziennie z powodu koronawirusa umierają setki osób, a ci, którzy chcą i mogą sobie na to pozwolić, […]
W zdalnym nauczaniu alla polacca to nie zdalność jest najgorsza. Zły jest system, w którym edukacja nie jest traktowana priorytetowo. Kolejne lockdowny obnażyły prawdę o niewydolności i skostniałości naszego szkolnictwa.
„Roman Giertych jako pierwszy solidnie nastraszył rodziców przemocą w szkołach, nieudolnie próbując zaradzić temu choćby pomysłem wprowadzenia mundurków. Od tego czasu chęć ucieczki z publicznego systemu jest coraz większa. To naturalna konsekwencja tego, że oczekiwania ludzi wobec systemu edukacji są coraz większe, a jego wydolność, dzięki działaniom kolejnych rządów, maleje”, mówi dyrektor Szkoły Podstawowej nr 24 S.T.O. w Warszawie.
9 września kończy się pięcioletnia kadencja Adama Bodnara jako Rzecznika Praw Obywatelskich. Jego senackie wystąpienie pokazuje, że Polska jest dzisiaj zupełnie innym państwem niż w 2015 roku.
Szanowni Państwo! Trzynasta emerytura, czternasta emerytura, a może… dwudziesta czwarta? To nie żart, ale propozycja urzędującego prezydenta Andrzeja Dudy, który podczas wiecu wyborczego w Kielcach przekonywał, że dodatkowe świadczenia dla emerytów powinny być mnożone, aż będzie ich dwa razy więcej. To nie jedyna propozycja adresowana do grupy najstarszych obywateli, która padła przy okazji tych wyborów. […]
Przeczytaj zapis debaty na temat książki Łukasza Pawłowskiego „Druga fala prywatyzacji”. Rozmawiają Magdalena Biejat, Bartosz Marczuk, Robert Gwiazdowski oraz autor książki. Prowadzi Grzegorz Sroczyński.
Zobacz debatę na temat książki Łukasza Pawłowskiego „Druga fala prywatyzacji”. Rozmawiają Magdalena Biejat, Bartosz Marczuk, Robert Gwiazdowski oraz autor książki. Prowadzi Grzegorz Sroczyński.
„Treścią polityki PiS-u są transfery socjalne i walka z kolejnymi grupami protestujących, trudno więc oczekiwać jakiejkolwiek zmiany i reformy. Ekipa, która kreuje konflikt światopoglądowy na potrzeby bieżącej polityki, pokazuje, jak bardzo jest odklejona od problemów obywateli. Zapraszam do wizyty w polskich szpitalach”, mówi dziennikarz „Dziennika Gazety Prawnej”.
Szanowni Państwo! „Nasz cel to polskie państwo dobrobytu” – stwierdził w swoim exposé premier Mateusz Morawiecki. „Dla nas solidarność to kamień węgielny polityki. To programy socjalne, których beneficjentami są wszystkie rodziny. Młodsze dzieci otrzymują 500 plus. Starsze, gdy idą do pracy, są zwolnione z podatku. Rodzice mają obniżony PIT, a dziadkowie trzynastą emeryturę”, mówił dalej […]
Dziś „solidarność” uznaje się za absolutną domenę PiS-u. I to mimo że politycy tej partii albo odmawiają solidarności ludziom o odmiennych poglądach, albo wprowadzają rozwiązania, które społeczną solidarność całkowicie podkopują.
Dyskusji o kierunkach zmian w ochronie zdrowa powinna przyświecać idea zaszczepienia systemu ochrony zdrowia przeciwko toczącym system społeczny chorobom. Przy potrzebie kontroli jakości i dostępności usług medycznych, problem prywatyzacji zdaje się mieć mniejsze znaczenie. Pod warunkiem, że zdrowie, pozostając pod publiczną kontrolą, nie stanie się obiektem dzikiej komercjalizacji.
Odpowiedzią na wtórną reprywatyzację musi być państwo bardziej sprawiedliwe, lepiej dofinansowane i zorganizowane. Główną odpowiedzialność za świadczenie usług publicznych powinny wziąć na siebie silniejsze niż dotychczas i dysponujące odpowiednimi funduszami samorządy.
Za rządów Prawa i Sprawiedliwości wyraźnie rośnie liczba Polaków korzystających z prywatnych usług medycznych. Takie zachowanie można uznać za wyraz braku zaufania do usług państwa w tej dziedzinie życia. Zamiast czekać na interwencję ze strony władz, ludzie zaczynają brać sprawy w swoje ręce. Z jakim skutkiem?
Wielu dzisiejszych dwudziesto-, trzydziesto- i czterdziestolatków nie wierzy w żadną emeryturę od państwa. Swoje składki emerytalne traktują jako pomoc dla rodziców i dziadków, którą wypłaca im ZUS, ale wiedzą, że o swoją emeryturę muszą zatroszczyć się sami. Ilu z Was myśli podobnie?