W nowym spektaklu wystawianym w Teatrze Polskim w Podziemiu Krystian Lupa przygląda się tekstom Lorki i Coetzeego po to, żeby opowiedzieć o samotności i mijaniu się w relacjach.
Zniewolona przez lokalną społeczność wiedźma, targany wewnętrznym kryzysem konkwistador czy uczestniczka warsztatów pracy z ciałem – to tylko niektóre z postaci odkrytych przez autorów filmów prezentowanych na wrocławskim festiwalu.
Elfriede Jelinek w „Podopiecznych” werbalizuje lęki Europy związane z uchodźcami, którzy występują w jej dramacie jako wariant figury obcego. Spektakl Pawła Miśkiewicza używa formy otwartej, tym razem aby zadać pytanie o aktualność europejskich wartości wobec kryzysu imigranckiego.
Reżyser przedstawienia „Zagubiona autostrada” grzeszyłby naiwnością, myśląc, że tworzy dzieło samodzielne pod względem interpretacyjnym. Na pierwszy plan wysuwa się wobec tego inna kwestia: kompozycyjna struktura opery, w której brak tytułowej autostrady – o ile akcję filmu Lyncha napędza ruch, o tyle koncepcja spektaklu opiera się na stagnacji i bezruchu.
Wrzawa wokół tego przedstawienia była właściwie bez precedensu w historii współczesnej polskiej sceny. Nikt jednak, kto choć czasem bywa w teatrze na ambitniejszych spektaklach i przynajmniej kojarzył wcześniej nazwisko reżyserki, raczej nie miał obaw, że będzie to jedynie tania sensacja.
Tomasz Jarząbek Żołądek, nogi, głowa Niemcy roku 1946 to kraj zniszczony, głodny i pełen tułaczy. Obserwując tę rzeczywistość trudno uwierzyć w jej wszystkie szczególiki i pozbyć się obawy, że zaczniemy nagle współczuć ludziom uwikłanym w różne ponure historie. Stig Dagerman opisuje sytuację, którą jesienią czterdziestego szóstego roku zauważył na zbombardowanym dworcu w Essen: „W pociągu jest wielu […]
Szanowni Państwo, podczas gdy Polska pochyla się nad Miłoszem, Austria po raz kolejny mierzy się z twórczością innego doskonałego pisarza, Thomasa Bernharda. W lutym mija bowiem 80. rocznica jego urodzin. Sam Bernhard całe zamieszanie odnośnie swojej osoby przyjąłby zapewne z ironicznym uśmieszkiem i nie oszczędziłby nam kilku zgryźliwych monologów. Być może całą rzecz opisałby w […]
Marysia Kwiecień Pozwól nam milczeć, Elfriede Jelinek Dla porządku wymienię dramatis personae, bowiem teksty składające się na „Dramaty księżniczek” pretendują do bycia tekstami scenicznymi. Królewna Śnieżka i Śpiąca Królewna, Jackie Kennedy i Rozamunda z romantycznej ballady. Dalej macochy raczej niż księżniczki: Inge (Bachmann) i Sylvia (Plath). Kreacje Jelinek nie mają wiele wspólnego ze swoimi rzeczywistymi […]
Szanowni Państwo, dziś w temacie tygodnia – znakomite teksty o szlifowaniu polskiego ucha. Jak to robić, by adept nie uciekł…? O nadwiślańskim słuchaniu piszą Bogusław Kaczyński oraz Kama Grott. Adam Suprynowicz podejmuje zaś mocną polemikę z prezentowanymi na łamach „Kultury Liberalnej” tekstami – Pawła Majewskiego „Od ekonomii do epifanii” i Jarosława Kuisza „El sistema” w Polsce?” . Gorąco zapraszamy do lektury! Bogusław Kaczyński Czy […]