Powracającymi tematami książek Michela Houellebecqa są depresja, szukanie ratunku w karykaturalnie przedstawionym seksie czy wydrążonej z treści religii – w różnych proporcjach, ale zawsze podane w erudycyjnym sosie. Czy tak jest też w przypadku tomu „Interwencje 2020”?
Ta książka to wielkie „J’accuse!” skierowane pod adresem francuskiej lewicy, która wyrzuciła na śmietnik hasła klasowe i zastąpiła je wezwaniem do emancypacji mniejszości. Eribon na długo przed Houellebecqiem opisał w niej to, co jest dziś istotą ruchu żółtych kamizelek.
Pisarz, tak samo jak muzyk, tancerz czy malarz, nie nadaje się do roli objaśniacza własnej działalności, mimo że w jego przypadku samoobjaśnianie wydaje się rzeczą naturalną, skoro wszelkie objaśnienie tkwi w słowach, zupełnie tak samo jak literatura. A jednak…
Wciąż zastanawia mnie, co takiego oburzyło rzesze czytelników w moim stwierdzeniu, że Michel Houellebecq jest mizoginem? Czy aż tak bardzo go kochamy? A może drażni nas zwrócenie uwagi na coś, co dla nas nie ma znaczenia, ale ma pejoratywny wydźwięk?
Tak jak feminizm nawołuje do rekonstrukcji instytucji rodziny jako źródła nierówności i podległości kobiet, tak Houellebecq nawołuje do powrotu do patriarchalnego modelu rodziny jako „leku” na kryzys moralny Europy. Oto prawdziwe przesłanie „Uległości”.
Opis szczęścia, które przynosi życie zgodne z islamem, nie pozostawia u Houellebecqa żadnych złudzeń – przypomina folder wczasów w Szarm el-Szejk. To dlatego islamizacja przebiega w „Soumission” zadziwiająco łagodnie, a tytułowa uległość ma smak baklawy.
Jarosław Kuisz Od (europejskiego) bezrobocia do (przemilczenia) Sikorskiego Bezrobocie we Francji sięgnęło poziomu 9,1 proc. Już 2 814 900 osób jest bez pracy. To poziom nienotowany od 1999 roku. W chwili, gdy nasze media rozważają porażkę programów zatrudnienia dla osób 50+, okazuje się, że nad Sekwaną najbardziej dotkniętą bezrobociem grupą są właśnie seniorzy. Francuska gospodarka […]
Jacek Wakar Cały smutek Houellebecqa Michel Houellebecq znowu wykręcił numer. Miał pojawić się na krakowskim Festiwalu Conrada, był tam oczekiwany jako gość najważniejszy. Nie przyjechał, nie dawszy przedtem znaku, że zmieniły mu się plany. Ubawił mnie komunikat organizatorów o tym, że pisarz nie przybył na lotnisko, a wcześniej nie odebrał biletu lotniczego. Można się oburzać […]
Jarosław Kuisz Kryzys i smak Goncourtów po Houellebecq`u Grecja postanowiła przypomnieć, że jest kolebką demokracji bezpośredniej. Euro czy nie euro, wola narodu jest święta. Premier Papandreu ogłosił, że zarządzi referendum w sprawie programu zaciskania budżetowego pasa. Francuzi i Niemcy oniemieli. „Référendum en Grèce, panique en Europe” zgryźliwie zauważył „La Liberation”. Na Bałkanach, jak się wydaje, […]
Z JACKIEM DUKAJEM rozmawia Łukasz Jonak