Zdolność do oceny tego, co jest zabawne, to umiejętność, którą należy nabyć albo odziedziczyć. Jednak ten kapitał kulturowy bardzo łatwo można wykorzystać do podkreślania różnic klasowych czy intelektualnych, moralizatorskiego pouczania, co powinno nas bawić.
„Humor pozwala prześledzić zmiany w ogólnej wrażliwości. Natomiast nie istnieją jasne, uniwersalne granice, z czego i jak wolno się śmiać. Ogólnie umowna zasada mówi, że trzeba kopać silniejszego, a nie leżącego. Jednak trudno rozsądzić, kto jest tym silniejszym. Pokusa grania kartą poszkodowanego bywa duża, widzimy to po powszechności procesów o obrazę uczuć religijnych” – mówi autorka książki „Słowo humoru” Olga Drenda.
„Zemsta nietoperza” podzieliła widzów w opiniach. Jeden krytyk napisał mi esemesa, że powinienem spodziewać się koszmaru, koleżanka uznała widowisko za spektakl sezonu. Rozstrzał jako rzadko kiedy.
„Wie pan, świat dzieli się na tych, którzy dają i tych, którzy biorą. Ja należę do tych pierwszych – rozdaję obraźliwe komentarze, a inni biorą je do siebie. A przecież dawać jest zawsze lepiej, nie sądzi pan?”, mówi jeden z twórców „Latającego Cyrku Monty Pythona”.
„Ciało”, kolejny tom opowiadań Wiktora Jerofiejewa, który będzie gościem na tegorocznym Big Book Festival, jest kolejnym potwierdzeniem jego sławy mistrza ironii i groteski. Pełno tu literackiej łobuzerki.
Proza Witolda Gombrowicza, niechętnego teatrowi miłośnika kina, miała dotychczas więcej szczęścia na deskach niż na ekranie. Ostatni film Andrzeja Żuławskiego ma szansę to zmienić, również dlatego że reżyser, mieszcząc w nim obsesje swoje i pisarza, nie zapomniał też o humorze.
Do oglądania, czytania, rozwiązywania, z masą niepraktycznych porad, „Błyszczkiem towarzyskim” i miejscem na podręczną kolekcję miłych słów. Wyjątkowy i jedyny – NIEkalendarz!
„Alicja + Alicja” – trzecie z kolei dzieło reżyserskie Marii Seweryn – to adaptacja sztuki irlandzkiej dramatopisarki Amy Conroy, przedstawiająca coming out dwóch lesbijek będących ze sobą w kilkuletnim związku.
Paweł Masłowski Pół tragikomedii Warszawski Teatr Studio kończy w tym roku swój sezon wyjątkowo wcześnie. Ostatni spektakl da 6 czerwca, bo już następnego dnia Plac Defilad i okolice zamienią się w coś, co całkiem zresztą oficjalnie nazwano Strefą Kibica. Pokornie zatem i przezornie pobliskie sceny na czas radosnego święta footballu milkną. Teatr Studio zorganizował nawet […]