Grzegorz Braun miał przed sobą naukowców z przynajmniej czterech krajów, wybitnych znawców historii Polski i historii Holokaustu. Mógł wygłosić jakiś kontrargument, bo wykład prof. Jana Grabowskiego nie był szczególnie przekonujący. Poseł Braun nie miał jednak nic do powiedzenia.
Ograniczają nas dwa podstawowe nieporozumienia: po pierwsze, przekonanie, że proces odkrywania historii można kontrolować. Drugim nieporozumieniem jest mieszanie historii z prawem. Wyrok przeciwko Janowi Grabowskiemu i Barbarze Engelking jest pierwszym sukcesem „sądownictwa historycznego”.
„Nazwa «Reduta Dobrego Imienia» jest prawdziwie orwellowska, bo działania tej organizacji przynoszą chyba więcej szkody niż pożytku wizerunkowi Polski w świecie. Stowarzyszenia historyków, główne instytucje badające historię Zagłady, najważniejsze na świecie muzea Holokaustu wypowiedziały się w obronie prof. Engelking i prof. Grabowskiego” – mówi prof. Dariusz Stola.
Gorączka międzynarodowych wydarzeń ostatnich kilku tygodni nie ominęła również Polski. Tradycyjne napięcia na linii Warszawa–Tel Awiw–Moskwa wywołały do tablicy polską klasę polityczną. Z marnym skutkiem – zarówno po stronie rządowej, jak i opozycji.
O poprawce nowelizacji ustawy o IPN powiedziano już mnóstwo. Spróbuję się jednak zająć nią raz jeszcze – jako historyk. Premier jest historykiem, więc porozmawiajmy jak historycy.
Mirosław Tryczyk miał szansę poruszyć czytelnika. Ale sposób, w jaki zaprezentował materiały, i ich powierzchowna, często błędna analiza sprawiły, że „Miasta śmierci” nie spełniają pokładanych w tej książce nadziei.