Pierwszy fabularny film o najbardziej znanym i cenionym za granicą czeskim dysydencie miał być w zamyśle reżysera rodzajem hołdu dla zmarłego w grudniu przed dziewięcioma laty prezydenta. Zdaniem niektórych odniósł przeciwny skutek.
Co Polacy wiedzą o praskiej wiośnie oraz interwencji wojsk Układu Warszawskiego, która czechosłowacki zryw stłumiła? Bardzo niewiele, a przecież dziś przypada 50. rocznica inwazji, w której brali udział także polscy żołnierze.
Szanowni Państwo, zróbmy pewien eksperyment. Do autentycznych wypowiedzi z mediów dodajmy nieco inne tytuły prasowe: „Co się stało takiego, że umiemy już do siebie mówić tylko krwią?” – pytał dziennikarz „Gazety Polskiej” po tym, jak w 2011 r. przed Kancelarią Premiera Tuska podpalił się człowiek. „Samospalenie to krzyk straszliwy. […] Podobne poczucie było w czasach […]
„Nie chodzi o to, żeby robić PiS-owi zarzut, że Piotr Szczęsny się spalił, tylko żeby zdawać sobie sprawę, w jakim miejscu procesu historycznego jesteśmy. Moim zdaniem, jesteśmy w trakcie rewolucji. I jest prawdopodobne, że nie będzie już w Polsce demokratycznych wyborów”.
Branie samobójczej śmierci na sztandary prowadzi do usankcjonowania autodestrukcji jako dopuszczalnej formy działania politycznego. Tego chcemy?
Jakub Krupa Anatomia banalnego zła. O „Gorejącym krzewie” Agnieszka Holland, robiąc nowy miniserial telewizyjny „Gorejący krzew”, stworzyła z Czechami i o Czechach opowieść, która wydaje się antytezą tego, co powszechnie znamy i uznajemy za czeskie. Zdumieni widzowie z tego kraju – a wraz z nimi niczego niespodziewający się Polacy – przecierali oczy, kiedy trudna historia […]