Najnowsze prace Augustynowicz wskazują ponad wszelką wątpliwość, że mamy wśród polskich inscenizatorów wreszcie kogoś, kto jest w stanie podjąć rękawicę rzuconą niegdyś przez największych, których dziś brakuje.
Trochę odczekałem aż umilkną zachwyty nad tym, że w polskim kinie pojawił się wreszcie oddech świeżości, że mamy talent pierwszej wody. Potem spotkałem Bodo Koxa (bo to o nim mowa) w studiu TVP Kultura i zrobił na mnie dobre wrażenie.
To nigdy nie był mój świat, mój teatr, mój artysta. Teatralną inicjację zapewnili mi Jerzy Grzegorzewski, Krystian Lupa z przedstawieniami opartymi na literaturze, Jerzy Jarocki, niegdyś Andrzej Wajda.
Jacek Wakar Jerzy Jarocki: pożegnanie Taki mamy czas – smutny i dziwny, że z zastraszającą regularnością poświęcam felietony w „Kulturze Liberalnej” tym, co odeszli. Niespełna rok temu Adam Hanuszkiewicz, potem jak grom z jasnego nieba Andrzej Łapicki, wreszcie Erwin Axer. Coraz mniej prawdziwie wielkich, prawdziwie barwnych, prawdziwie wyjątkowych. A teraz Jerzy Jarocki… Akurat on mógł […]