Bezpaństwo bywa traktowane tak, jakby w XXI wieku było możliwością tak samo dosłowną jak w XVII. I jest to błąd. Krytyka instytucji państwa i tęsknota do wyjścia poza nie, nie powinna automatycznie przekładać się na idealizowanie tego, co bezpaństwowe.
Kiedy wiele lat temu zaczynaliśmy rozmowę o miejskim aktywizmie, a tematyka miejska zaczęła przebijać się do mediów głównego nurtu, wszyscy zastanawiali się, kiedy osoby kojarzone z tymi działaniami pójdą do wyborów. Dziś zastanawiam się, czy kiedykolwiek będziemy mogli rozmawiać jeszcze o czystym działaniu na rzecz miasta.