Jeśli najważniejsze jest odsunięcie PiS od władzy, to zrozumiałe, że w kampanii Tusk koncentruje się na Kaczyńskim. Czy jednak wyborcy wybaczą Tuskowi wszystkie środki, po które sięgnie w tej walce?
Wygląda na to, że wbrew zapowiedziom, Jarosław Kaczyński nie odrzuca scenariusza wspólnego rządu PiS-u i Konfederacji. Jakie byłyby pierwsze decyzje prawicowej koalicji? Czy chłopcy z TikToka będą rządzić z obecną ekipą? Czy obietnica obniżenia podatków jest do pogodzenia z budżetem, który zawiera 800 plus?
Czy można rozliczyć sędziów Trybunału Konstytucyjnego za to, że lekarze boją się przeprowadzać legalne aborcje? Czy sędziowie, policjanci, urzędnicy ponoszą odpowiedzialność za to, że nie przeciwstawiają się presji, tylko ulegają naciskom politycznym? Rozliczenia są możliwe? I czy warto krzyczeć „będziesz siedział”? – na te pytania odpowiada profesor prawa Ewa Łętowska.
Tusk nie przywróci normalności, bo Polska po wyborach nie będzie podzielona między Tuska i Kaczyńskiego, z których jeden będzie wprowadzał swoje porządki, a drugi będzie bezsilnie się zżymał. Oprócz Konfederacji, do Sejmu z list partii prodemokratycznych mogą dostać się osoby, na które ludzie udręczeni PiS-em wcale nie czekają.
Zdjęcie Jarosława Kaczyńskiego siedzącego u szczytu stołu podczas obrad Rady Ministrów jest symboliczną kwintesencją stylu sprawowania władzy przez PiS – poprzez demonstracyjne łamanie norm i pokaz dominacji.
Domagając się natychmiastowego wprowadzenia 800 plus, Donald Tusk załatwił dwie sprawy. Sprawił, że coś, co miało wyglądać jak prezent w złotym papierze, straciło blask i nabrało cech należności, z którą PiS się ociąga. A po drugie – celna broń PiS-u, jaką było straszenie, że Tusk odbierze im 500 plus, straciła właśnie siłę rażenia. To dobry moment na kontrę PO.
„Gdyby zamiast Tuska główną twarzą opozycji był ktoś od niego młodszy, to zestawienie z Kaczyńskim byłoby piorunujące. Jeśli Donald Tusk wiosną tego roku ogłosiłby, że premierem nie będzie on, tylko Trzaskowski, to KO zarobi na tym kilka procent. I to może być też śmierć dla Hołowni” – mówi historyk i politolog, prof. Antoni Dudek.
Materialne i prawne korzyści, jakie odnoszą osoby związane z PiS-em ze zmiany różnych ustaw, stały się za rządów PiS-u praktyką tak powszechną, że najwyraźniej stępiła u nich poczucie niestosowności. Ostatnio mamy wręcz sztafetę skandali, które nie zdążą wybrzmieć, bo przyćmiewa je kolejny.
Często słyszeliśmy pytanie: „po co w ogóle rozmawiać z osobą, która się z tobą nie zgadza, przecież to jest tylko strata czasu” – mówi Karolina Wigura, wraz z Tomaszem Terlikowskim, współautorka książki „Polka ateistka kontra Polak katolik”.
„Oczywiście, że PiS-owi opłaca się polaryzacja. Tylko podobieństwo metod, którymi się posługuje, do tych ćwiczonych w Rosji jest tak duże, że nie może tu być mowy o przypadku. Kampanie anty-LGBT, antyimigracyjne czy hasła o wstawaniu z kolan, nawet te orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego uznające wyższość prawa polskiego nad europejskim, to wszystko są wzorce, które były już sprawdzone w Rosji przez Putina” – mówi dziennikarz śledczy Grzegorz Rzeczkowski.
Pomysł wspólnej listy opozycji wykuwa się w atmosferze rykowiska. Śledzenie ciosów i rozejmów stało się emocjonującą rozrywką, a przecież chodzi o to, kto i jak będzie w naszym imieniu sprawował władzę.
„Jeśli po siedmiu latach rządów PiS-u ani jeden członek rządu Donalda Tuska nie został skazany za korupcję, to co to znaczy? Wszystkie opowieści o rzekomych aferach były dęte” – mówi Radosław Sikorski.
Temat Odry nie jest wart konferencji prezesa. Nie jest dostatecznie ważny, by prezes się do niego odnosił. Ważne jest poparcie, którego udziela prezes. W polskiej polityce i w zarządzaniu państwem najważniejsze jest właśnie to. Nie kryzys klimatyczny, nie bezprawne zatruwanie środowiska, nie środowisko w ogóle, od którego zależy przecież nasze, ludzi, życie – tylko poparcie prezesa.
Nieelitarna, nieskomplikowana, dla tych, których bawią żarty wujka na imieninach, ale czują się za to ganieni w świecie pełnym poprawnych oczekiwań. Do tej pory Neo-Nówka powinna była podobać się władzy. Problem jednak w tym, że ona śmieje się z PiS-u. A więc odbiera PiS-owi jego potężną broń – dostęp do emocji spragnionych „normalności” ludzi.
„Morawiecki zgodził się na nowoczesny program, zawierający zmiany, którym PiS przez lata konsekwentnie się sprzeciwiało. Uprawiali propagandę, że Polska węglem stoi, a ocieplenie klimatu to jakaś fantazja, a teraz mają ogromny problem, żeby przekonać ludzi do KPO” – mówi ekonomista i poseł Koalicji Obywatelskiej Dariusz Rosati.
