Moje pokolenie dostało w latach dziewięćdziesiątych „list z Hogwartu”. Weszłyśmy jako dzieci do świata, którego nie znałyśmy ani my, ani nasi rodzice. Cóż więc mogłyśmy zrobić? Oczywiście: uczyć się. Dźwigamy, jak Hermiona, torby wypełnione książkami, jednak nie doceniamy własnej pracy i zdolności, boimy się, że świat nas zdemaskuje.
„Nienasycony” Pawła Wilkowicza to książka dobrze napisana i przyjemna w lekturze. Nie jest to jednak z pewnością dobra biografia. A szkoda, bo historię sukcesu Lewandowskiego powinno się dokładnie studiować w każdej polskiej szkółce.
Ostatnio znajoma wyznała mi, że jedzie w dłuższą podróż dookoła świata. Chce na rok zniknąć, odpocząć. Ale też zupełnie świadomie uciec od myśli o dziecku. Dobiega trzydziestki i to myślenie o dziecku już ją dręczy. Bo kiedy ono się pojawi, skończy się wszystko, co trwa teraz: spontaniczne podróże, bujne życie towarzyskie, niezależność. No, a przecież w końcu się pojawi.
Szanowni Państwo, czy sukces w sferze publicznej może kobietę rozczarować? Anne-Marie Slaughter, pierwsza dyrektor do spraw planowania polityki w Departamencie Stanu USA, po dwóch latach po prostu zrezygnowała z pracy swoich marzeń.Porzuciła zbyt absorbującą służbę publiczną. Wróciła na Akademię, by zająć się dorastającymi synami. Tekst, w którym postanowiła podzielić się swoimi rozterkami, okazał się hitem Internetu. […]
Marta Budkowska W kropce? Kobiety to jedna wielka mistyfikacja. Z godną podziwu wprawą oddają się uprawianiu gry pozorów wobec mężczyzn, co nie jest niczym nowym ani szczególnie zaskakującym. Tę samą taktykę, lecz znacznie mniej finezyjnie, stosują jednak nawzajem wobec siebie. Trudno w to uwierzyć? Proszę bardzo: weźmy na przykład siostrzaną solidarność. Każda kobieta – choć […]