Opowieść o radykalnym samotniku, esej o absurdzie wojennego zniszczenia czy wędrówka po wirtualnej krainie postapokalipsy – to tylko niektóre z dokumentów tegorocznego festiwalu dostępnych obecnie online.
Kazimierz Karabasz zapisał się w historii polskiego dokumentu nie tylko jako autor metody „cierpliwego oka” i mistrz pokoleń reżyserów. To także twórca, który połączył ortodoksyjny kanon etyki dokumentalisty z nieustającym formalnym eksperymentowaniem.
„Zud” to wspaniała opowieść o codziennym życiu koczowniczej rodziny na mongolskim stepie, o zmaganiach z samym sobą, przeciwnościami losu czy realiami gospodarczymi.
W „Komunii” mamy do czynienia z doświadczeniem społecznym dotyczącym większości polskich dzieci, ich rodzin i otoczenia. Dla antropologa i socjologa religii dokument Zameckiej jest zatem bardzo ciekawym źródłem refleksji.
Czy kino dokumentalne może stać się narzędziem przebaczenia zbrodniarzom? Jaki użytek może zrobić reżyser z kłamstw swoich bohaterów? Joshua Oppenheimer, reżyser nominowanych do Oscara „Sceny zbrodni” oraz „Sceny ciszy” w rozmowie z Grzegorzem Brzozowskim.
Przegląd Oscarowych nominacji układa się w pochwałę unikalnych właściwości gatunku dokumentalnego – intymności i autentyczności spojrzenia, którego nie można oddać innymi środkami.
Chociaż festiwal IDFA to wybór najlepszych filmów dokumentalnych ze świata, w programie znajdują się też produkcje eksperymentalne. Znajdziemy je w sekcji DocLab, która pokazuje w jaki sposób nowe technologie wpływają na dokumentalistykę. Czy jej przyszłość ukształtuje wirtualna rzeczywistość?
Sudan Południowy to nie tylko najmłodsze, ale i najbardziej kruche państwo świata. O neokolonialnych procesach na jego obszarze, celnie zobrazowanych przez Huberta Saupera, z Grzegorzem Brzozowskim dyskutowali afrykanistka Malwina Bakalarska, politolog Jędrzej Czerep oraz Marcin Wojtalik z Instytutu Globalnej Odpowiedzialności.
Jak uczynić z dokumentu medium, które pozwoli na moment stać się Innym? Próbując zmierzyć się z tym wyzwaniem, twórcy zaproszeni na tegoroczny festiwal IDFA zaproponowali widzom spojrzenie na świat oczami weterana wojennego, imigranta, seniora – a nawet, całkiem dosłownie, nieznajomego stojącego tuż obok.
Oscar dla filmu dokumentalnego nie wywołuje tak intensywnych emocji jak Oscar (lub jego brak) dla Leonarda di Caprio. Nominowane w tym roku produkcje to jednak plejada obrazów wybitnych: od kroniki placu Tahrir po intymną historię japońskiego małżeństwa. Każdy z nich zasługuje na uwagę – z wyjątkiem tego, który statuetkę ostatecznie zdobył.
„Całkiem prawdopodobne, że robiłem wywiad z człowiekiem, który kilka tygodni wcześniej próbował mnie zabić. Kiedy go spotkałem, zdałem sobie sprawę, że wierzył w coś, co może nie być prawdą, mógł pobłądzić, ale pomimo złych uczynków, które popełnił, nie był człowiekiem złym.” Olly Lambert
Wykroić uczciwy kawałek życia „Ja nie celuję do nikogo z obiektywu. Kamera towarzyszy moim bohaterom, jest świadkiem ich życia, problemów, emocji, zdarzeń. Ma być jak najbliżej, ale ludzie nie mogą odczuwać jej obecności” – o intuicyjnej pracy z bohaterem, nurcie direct cinema, sprzedawaniu Biblii w Ameryce oraz inspiracji muzyką i szyciem mówi jeden z najsłynniejszych dokumentalistów […]