Świątynia sztuki i bólu. Recenzja dokumentu „Całe to piękno i krew” w reżyserii Laury Poitras
Nagrodzony Złotym Lwem na Festiwalu w Wenecji dokument to traktat o cierpieniu jako źródle sztuki – a zarazem protest przeciw instytucjom nim kupczącym.
Nagrodzony Złotym Lwem na Festiwalu w Wenecji dokument to traktat o cierpieniu jako źródle sztuki – a zarazem protest przeciw instytucjom nim kupczącym.
Tegoroczny festiwal to triumf kina zacierającego granicę między fabułą a dokumentem, autokreacją i autentycznością.