„Alfabet” Inger Christensen jest jedną z najważniejszych powojennych książek poetyckich w duńskiej literaturze. To wielka pochwała istnienia i natury, w której poetka namawia nas do kroku, dziś wydawałoby się, heroicznego – wycofania się, powściągnięcia ambicji, zrobienia miejsca dla innych istnień i rzeczy.
Pozostanie przy standardowych narzędziach prawnych w tak skomplikowanych kwestiach jak reprywatyzacja realizowana kilkadziesiąt lat po dokonanej nacjonalizacji to jak reperacja zegarka przy pomocy kowalskiego młota. Szanse, że zegarek naprawimy, są nikłe, a ryzyko, że zniszczymy skomplikowany mechanizm, który pozwoliłby mu działać – olbrzymie.
Nicolas Presl nie potrzebuje słów, by snuć swoje subtelne i mroczne historie o doświadczeniu zagłady, koszmarze kolonializmu i przekleństwie genetycznego obciążenia. Opowiada je nam wyłącznie przy użyciu środków graficznych, wpisując się jednocześnie w szlachetną tradycję twórców-mizantropów.
Małe Piekło Skandynawii „To społeczeństwo często żyje jak w klatce – chodzi o mentalność. Niby państwo zapewnia wszystko – warunki socjalne są niezłe, poziom życia wysoki, panuje bezpieczeństwo, a normy społeczne są ustalone – ale to niesie szereg komplikacji i uwarunkowań, bo też poziom ingerencji państwa w życie codzienne jest nieporównywalnie większy niż na przykład […]