Dla Grzegorza Dębowskiego środowisko polskich rolników to tylko tło – ostrość ustawiona jest tu na bohatera, który niczym protagonista greckiej tragedii stara się odsunąć fatum i zatrzymać to, co nieuniknione.
Najnowszy film Carrère’a to rozdzierający obraz środowiska prekariatu. Czy warunki „elastycznego zatrudnienia” można zrozumieć dzięki eksperymentowi reportażu wcieleniowego?
77. Festiwal Filmowy w Wenecji odbył się mimo pandemii, wysyłając w świat jasny komunikat: kino żyje i ma się dobrze. W Konkursie Głównym spotkali się uznani mistrzowie, na czele z Andriejem Konczałowskim i Kiyoshim Kurosawą oraz pretendenci, którzy niebawem zajmą ich miejsce, jak Chaitanya Tamhane czy Mona Fastvold.
Przymusowa kwarantanna dla wielu osób oznaczała stagnację zawodową – między innymi dla filmowców. Serial HBO „W domu” pokazuje, co się z nimi działo… w domu.
W jaki sposób migracja wpływa na tożsamość seksualną? Dlaczego migrantkom przypisuje się rolę świadczących usługi seksualne, a migrantów postrzega jako seksualnych drapieżników? Odpowiedzi na te pytania szukaliśmy z seksuolożką Alicją Długołęcką oraz medioznawcą Jackiem Wasilewskim.
Berlinale to agora, na której za pośrednictwem filmów roztrząsane są najbardziej nurtujące problemy współczesności. W ramówce festiwalu potencjał artystyczny idzie w parze z informacyjnym. To ich połączone siły otwierają drzwi międzykulturowego dialogu.
My, redaktorzy działu „Patrząc”, spędziliśmy 365 wieczorów na seansach kinowych nowości. Teraz dzielimy się z Wami, naszymi Czytelnikami, tytułami z mijającego roku, które warto nadrobić, a także tymi, o których lepiej jak najszybciej zapomnieć.
Gdzie leży granica między ciałem jako kadłubem, podobnym do tysięcy innych, a niepowtarzalną cielesnością każdego człowieka? Nagrodzony w Berlinie Srebrnym Niedźwiedziem najnowszy film Małgorzaty Szumowskiej „Body/Ciało” wnika w tę różnicę, ukazując jednocześnie sposób na jej przezwyciężenie.
Choć nie wszystkie filmy nagrodzone na Berlinale 2015 to arcydzieła, układają się one w mapę pozwalającą zachodniej publiczności dostrzec w „egzotycznych” kinematografiach coś więcej niż zbiór trudnych do wymówienia nazwisk. Festiwalowy werdykt brzmi: jest życie poza pustyniami starych mistrzów.
Oglądam kolejne tytuły z konkursu o Złote Lwy z poczuciem żalu, że tym razem nie mogę być w Gdyni.
„KULTURA LIBERALNA – EKSTRA NADWYŻKA” dodatek świąteczny pod redakcją Katarzyny Kazimierowskiej * * * Jakub Majmurek Zrestartować kino Od początku lat dziewięćdziesiątych stosunki między krytyką filmową i środowiskiem twórców filmowych były raczej napięte. Krytycy często zarzucali polskiemu kinu oderwanie od rzeczywistości, warsztatowe braki, artystyczny konserwatyzm, schematyzm myślowy. Z kolei filmowcy mieli za złe krytykom, że […]