Z centrum widać najwięcej
Po wyborach parlamentarnych po stronie opozycji rozgorzała debata o tym, kogo wystawić w wyborach prezydenckich. Jeden kandydat czy wielu? Prawybory czy odgórne nominacje? Małgorzata Kidawa-Błońska czy Władysław Kosiniak-Kamysz? Wszystkie te pytania mają drugorzędne znaczenie. Bo żeby naprawdę powstrzymać PiS, potrzebny jest nie tylko kandydat, ale przede wszystkim pomysł. A na ten temat rozmowy nie ma.
Prawicowe ruchy antyliberalne nie mają może wiele szacunku dla praw mniejszości czy dla trójpodziału władz, dają jednak ludziom poczucie wspólnoty. Coraz większa grupa liberalnych autorów przekonuje, że właśnie na tym polega problem liberałów.
„Antysemici mnie bawią. Piszą w internecie: «Miał wszystkie kobiety», «Rządzi Polską jako szef żydomasonerii», «Jego marionetkami są Jarosław Kaczyński i Mateusz Morawiecki», «Ukradł trzysta milionów!». Przepraszam bardzo, ale to mi ubliża, bo ja poniżej miliardów nie kradnę!”.
Szanowni Państwo! nie ma tematu ważniejszego od polskiej demokracji. I bardziej zgranego w mass mediach. Opozycja podnosi alarm: „I znów umiera nam demokracja!”. Tak jak rok temu i przed Bożym Narodzeniem 2016 roku czy od razu po zwycięstwie Prawa i Sprawiedliwości w wyborach trzy lata temu. I nic. A przecież tego rodzaju zaklęcia w połączeniu […]
Co mogą dziś zrobić liberałowie? Przede wszystkim, dokonać bilansu własnych wysiłków. Nie chodzi tu o samokrytykę: samokrytycznych stwierdzeń padło już tak wiele, że teraz przyszedł czas na to, aby podsumować, co przynosiło w ostatnich latach dobry skutek, a co – wręcz odwrotnie.
Żądanie od opozycji pomysłu na to, jaką Polskę chce budować – czegoś, co na naszych łamach nazywano „big idea” – to nie fanaberie grupki intelektualistów, ale jedyna odpowiedzialna droga.
Szanowni Państwo! W naszym kraju, gdzie obowiązują jedne z najsurowszych w Europie praw regulujących dostęp do przerywania ciąży; gdzie, jak zapowiedział niedawno Jarosław Kaczyński na spotkaniu z wyborcami: „póki my żyjemy, żadnych małżeństw homoseksualnych nie będzie”; gdzie dostęp do antykoncepcji „dzień po” jest ograniczany poprzez przyznanie lekarzom i farmaceutom prawa do korzystania z „klauzuli sumienia”; […]
Szanowni Państwo, czy liberalizm znajduje się w globalnym odwrocie? Brexit i zwycięstwo Donalda Trumpa w Stanach Zjednoczonych, jak wskazują krytycy, przypieczętowały symboliczny koniec dominacji tej ideologii na świecie. Coś do powiedzenia na ten temat mamy i na podwórku naszego regionu. Dla Viktora Orbána liberalizm to wspomnienie z młodości. A i rodzimy PiS z pewnością nie […]
„Liberałowie muszą nauczyć się mówić o narodzie inaczej niż to robią populiści, nie w kategoriach przeciwstawiających «prawdziwy lud» niepełnoprawnym obywatelom. Żeby to jednak zrobić, muszą przełamać tabu związane z tym tematem i odrzucić przekonanie, że jakakolwiek wzmianka o narodzie od razu pachnie nazizmem”, mówi amerykański politolog.
Dlaczego ludzie głosują wbrew swoim interesom? To pytanie dręczy politologów i działaczy społecznych od co najmniej dwóch wieków, kiedy prawa wyborcze zyskiwały coraz szersze i coraz biedniejsze grupy obywateli. Książka Arlie Russell Hochschild to kolejna próba zrozumienia tego fenomenu. Tym razem w jednym z najuboższych i najbardziej zacofanych stanów współczesnej Ameryki.
Szanowni Państwo! Że tych, którzy dziś zdobywają władzę w świecie Zachodu – Jarosława Kaczyńskiego, Donalda Trumpa, polityków nawołujących do Brexitu, czy też przeciwników Matteo Renziego w referendum konstytucyjnym we Włoszech – coś łączy, nikt nie ma wątpliwości. Problem w tym, że nikt nie wie, jak to „coś” zdefiniować. Jaka fala właściwie przetacza się przez świat? […]
„Lewica i liberałowie uwielbiają szlachetne porażki. «Przynajmniej nie poszliśmy na kompromis!», mówią z dumą. Mam dość szlachetnych przegranych. Chcę wygrywać”, mówi amerykański politolog.
„Mity, na których był zbudowany dotychczasowy porządek, przestają obowiązywać. Można opóźniać ten proces, można udawać, że nic się nie stało. Ale tych pęknięć nie da się już zaklajstrować”.
Gdyby dzisiejszy kryzys liberalnego porządku oznaczał powrót konserwatyzmu, byłbym spokojny. Niestety, konserwatyzm ma się równie źle, jak liberalizm.
Orbán, Farage, Kaczyński, Le Pen, Maduro, Trump, Putin – tych polityków, którzy są antyliberalni, a czasem antysystemowi, określa się często mianem populistów lub reakcjonistów. Etykiety tego rodzaju nie zawsze okazują się pomocne.