6 lipca 2016 r. między spółką Emilia, a miastem stołecznym Warszawa zostało podpisane porozumienie w sprawie przeniesienia pawilonu Emilia pod Pałac Młodzieży, obok Parku Świętokrzyskiego. W 2018 r. ma w nim zostać otwarty m.in. miejski ogród zimowy.
Ostatnie, krytyczne doniesienia Najwyższej Izby Kontroli na temat działalności samorządowych konserwatorów zabytków nadają ciekawy kontekst zmianom w ustawie o ochronie zabytków. Cała zaś sytuacja rzuca nieco inne światło także na sprawę postawienia na Krakowskim Przedmieściu w Warszawie pomnika ofiar katastrofy smoleńskiej.
Czy przedrostek „soc-” (socrealizm, socmodernizm) musi wywoływać od razu złe skojarzenia? Historii się nie wybiera. A powinnością konserwatorów jest przechowanie jej materialnych nośników, jakimi są zabytki.
Tegoroczna edycja stołecznego festiwalu przypomina o czasie, kiedy architekci i urbaniści, dźwigając Warszawę z ruin, mogli realizować najśmielsze koncepcje. Pokazuje również, że tytaniczny wysiłek Biura Odbudowy Stolicy może stać się osnową jednej z najważniejszych warszawskich opowieści.
W Warszawie udało się ograniczyć szalejącą „styropianizację” i „pastelozę”, te zmory mogą jednak powrócić po wprowadzeniu nowego prawa budowlanego.
Najpierw zdemontowano charakterystyczny neon, później rozpoczęto prace przy rozbiórce elementów wnętrz i elewacji, by wreszcie zdjąć aluminiowe panele osłaniające elewację. Na koniec przyjechały buldożery.
Podobno do końca tego roku ma zostać odbudowana, a w stanie surowym gotowa będzie już w grudniu. Najpierw ją trzeba było co prawda rozebrać, ale już za chwilę, cegła po cegle, później płytka po płytce, zostanie odtworzona. Odzyskamy zabytek, który będzie dokładnie taki sam, jak przed rozbiórką.
Dlaczego wartościowe zabytki bywają niszczone, a właściciele powojennych kamienic mają problemy z wyremontowaniem własnego mieszkania w legalny sposób? O absurdach warszawskiego systemu ochrony zabytków pisze Michał Krasucki.
Opinia publiczna z zaskakującą regularnością epatowana jest kolejnymi doniesieniami o aferach związanych z warszawskimi zabytkami. Paradoksalnie to uspokaja, bo jak „nic się nie dzieje” – to znaczy, że na pewno „dzieje się bardzo dużo”, tylko nie wiemy jeszcze co.
Teren dawnej Elektrociepłowni Powiśle przechodzi rewitalizację. Ot inwestycja, jakich coraz więcej w Warszawie. Ale czy zniknięcie tej nazwy z mapy Warszawy jest nam obojętne?
Jak bumerang wraca sprawa zabudowy placu Piłsudskiego, a wraz nią problem odbudowy Pałacu Saskiego. Pojawiające się kolejne propozycje ogniskują wokół siebie coraz większe grono zwolenników i przeciwników.