Z centrum widać najwięcej
Przypomnijmy sobie, co wiemy o naszym państwie jako realizatorze wielkich przedsięwzięć. O polskim promie i samochodach elektrycznych, o wyborach pocztowych Jacka Sasina i o burmistrzu Pcimia na czele giganta paliwowego. Naprawdę wierzymy, że polska klasa polityczna dobrze poprowadzi tak złożony projekt?
Musimy przyjąć – i przekonać do tego Polaków – że państwo dobrobytu to nie tylko instrument dzielenia dochodu, ale także warunek jego wytwarzania. Instrument kreowania wartości, a nie wór bez dna, który zużywa to, co wypracowali inni.
Niechęć i dystans wielu Polaków do państwa wynikają z doświadczeń osobistych z instytucjami typu szkoła, urząd pracy, sąd rejonowy czy lokalna przychodnia. Nie trzeba do tego wspominać siedmiu okupacji i jedenastu zaborów, przeżycie ostatniego trzydziestolecia zupełnie wystarczy.
W obecnych warunkach politycznych propozycja pisania konstytucji niejako obok konfliktu partyjnego to próba wyciągnięcia siebie samego za włosy z bagna.
Prezentujemy fragmenty debaty o „Rodowodach niepokornych” z udziałem Dariusza Gawina, Michała Sutowskiego, Karoliny Wigury i Marka Zająca, która odbyła się w grudniu 2010 roku w Pracowni Badań i Innowacji Społecznych „Stocznia” w ramach projektu „Miasto Społeczne Warszawa”. W ramach projektu „Stocznia” bada tradycje działań społecznikowskich i pamięć o społecznikach na przykładzie Warszawy. Całość zapisu debaty […]
