Zmuszanie innych do przyjęcia własnych poglądów to najgorsza forma oddziaływania. Zwłaszcza kiedy przymus ukrywa się pod pozorem wolnego wyboru – tak jest w wypadku Egiptu.
Dwa lata temu na łamach „Kultury Liberalnej” wypowiadałem się o sensie wydarzeń na Bliskim Wschodzie i w Maghrebie. Trwała euforia „Arabskiej Wiosny”. Wszyscy – na Wschodzie, na Zachodzie, na Północy i Południu – zachłystywali się arabską demokracją.
Szanowni Państwo, w weekendowym wydaniu „Gazety Wyborczej” („Gazeta Świąteczna”) z dn. 12-13 III 2011 r. ukazał się przedruk tekstu Gillesa Kepela „Zdejmowanie arabskiej klątwy”. Tekst jest częścią tematu tygodnia „Kultury Liberalnej” pt. „Rewolucje, refolucje…. O rozumieniu wydarzeń w Tunezji, Egipcie i Libii (I)” [link]. Zachęcamy do lektury całości! Redakcja * * *
Szanowni Państwo, eksperci na całym świecie prześcigają się w porównywaniu rewolucyjnych przemian, które mają dziś miejsce w krajach arabskich, do najróżniejszych wydarzeń, znanych z historii. Najczęściej pojawiają się analogie do roku 1989 i 1980, chociaż niektórzy idą dalej: choćby Robert Darnton proponował ostatnio oś „Anglia 1640; Francja 1789; Rosja 1917… Egipt 2011”. W „Kulturze Liberalnej” […]
Roman Chymkowski Świat bez kompasu Amina Maaloufa polskiemu czytelnikowi przedstawiać nie trzeba – znany jest przede wszystkim jako autor poczytnych powieści, takich jak: Leon Afrykański, Samarkanda czy Skała Taniosa. Słabiej pamięta się jego znakomitą pracę historyczną poświęconą wyprawom krzyżowym widzianym oczyma Arabów oraz głośny swego czasu esej pt. Zabójcze tożsamości, traktujący o źródłach antyzachodnich nastrojów […]
Pamiętam uczucie zaskoczenia parę lat temu, kiedy dotarło do mnie, że Partia Narodowo-Demokratyczna Hosni Mubaraka należy do Międzynarodówki Socjalistycznej. Właściwie trudno mówić o wzburzeniu, raczej rozumiałem, że to pozostałość po epoce antykolonialnej, kiedy idee socjalistyczne w krajach arabskich mieszały się z walką narodowo-wyzwoleńczą czy z rewolucjami demokratycznymi przeciwko skorumpowanym, uzależnionym od metropolii europejskich reżimom feudalnym.
Podczas gdy tłum Egipcjan demonstrował na kairskim placu Tahrir, żądając ustąpienia Mubaraka, amerykańscy liberalni komentatorzy niecierpliwili się, kiedy wreszcie prezydent Obama jasno zadeklaruje się po stronie protestujących. Nie doczekali się.
Grzegorz Brzozowski Nadżib Mahfuz na placu Tahrir. Opowieść nowego Kairu Można sobie jedynie wyobrazić głos, jaki w debacie intelektualistów na temat wydarzeń ostatnich tygodni na placu Tahrir mógłby zabrać Nadżib Mahfuz, świadek dwóch innych egipskich rewolucji: tej z 1919 i 1952 roku. „Egipt obudził się jako nowy kraj. Tłumy zbierały się na placach gotowe do […]