W dyskusji o szkoleniach rezerwistów młodzi mężczyźni powoływali się na wolność wyboru i pogardę dla nieudolnego państwa, które „nie dowozi” podstawowych usług, lub wprost na odmowę „umierania za ten kraj”. To znak, że fałszywie pojęty liberalizm, a właściwie libertarianizm, daje usprawiedliwienie dla postaw nie tyle pacyfistycznych co wprost egoistycznych.
„Książki takie jak «Jaki znak twój?» są tekstami-pretekstami. Do tego, by porozmawiać o trudnych tematach. Nie konsumujemy ich tak po prostu. One wręcz mają nam stanąć ością w gardle, zmusić do przemyśleń” – mówi o pisaniu książek dla dzieci Michał Rusinek.
„Nacjonalizm to ideologia, która uczy cię, jak być dumnym z osiągnięć, w których nie miałeś udziału i nienawidzić ludzi, których nigdy nie spotkałeś”, mawia amerykański komik Doug Stanhope. Trudno mi się z tą definicją nie zgodzić. Co więcej, niespecjalnie widzę różnicę między tak rozumianym nacjonalizmem a dominującą wersją polskiego patriotyzmu.
„Płomień”, który w piątek trafi na polskie ekrany, porusza temat greckiego kryzysu i jego społecznych konsekwencji. Reżyser filmu, Syllas Tzoumerkas, w rozmowie z Mariolą Wiktor przedstawia gospodarczy krach jako terapię wstrząsową, która również dla kina może okazać się szansą.
Szanowni Państwo, gdy podczas jednego z programów telewizyjnych dziennikarka zapytała aktywistę miejskiego z „Kultury Liberalnej” o jego stosunek do patriotyzmu, ten bez wahania odpowiedział: „Moją ojczyzną jest kawiarnia”. Skonfundowana prowadząca próbowała wycisnąć z młodego rozmówcy przynajmniej jedno zdanie o romantycznej miłości do ojczyzny, poświęceniu, chociaż namiastce martyrologii narodowej. Bez skutku. Stwierdzenia takie mogą drażnić część […]
Właśnie przebrnąłem przez lekturę sensacji sezonu, czyli „Obłędu ’44” Piotra Zychowicza. I moim pierwszym odruchem jest współczucie. Współczuję autorowi drogi, którą przeszedł, pisząc tę książkę. Choć doskonale rozumiem punkt wyjścia jego poszukiwań i dzielę z nim uczucie niepokoju, które nim zapewne kierowało, to do jego poglądów mi jednak daleko.
„Gdy mówimy o migracji, zwykle chodzi nam o coś innego”. Te słowa uczestnika konferencji poświęconej właśnie tematowi migracji w krajach postkomunistycznych, zorganizowanej w zeszłym tygodniu na Uniwersytecie Indiany, trafnie oddają sens problemu.
Po tym jak Uniwersytet Warszawski nie wyraził zgody na spotkanie z liderami ruchu narodowego oraz po odwołaniu ich spotkania w klubie na krakowskim Kazimierzu wydawało się, że znów powstrzymano skrajną prawicę przed oficjalnym propagowaniem swoich radykalnych tez.
Szanowni Państwo, krótka wycieczka autobusem czy spotkanie w kawiarni z pewnością wystarczą, by stwierdzić, że wizje polskiej odmiany multi-kulti to na razie mrzonka. Różnorodności kulturowej zwyczajnie u nas nie widać. Polska – wbrew swojej bogatej tradycji – jest dziś jednym z najmniej zróżnicowanych kulturowo społeczeństw w regionie. Mieliśmy szansę przekonać się o tym na własnej […]
Piotr Kieżun Lewica się kłóci, prawica pręży muskuły, czyli kampania wyborcza we Francji To już bezsprzecznie koniec lata. Francuzi wrócili z urlopów i rzucili się w wir polityki, którą zdominowały dwa tematy. Przede wszystkim niedający o sobie zapomnieć kryzys. Co prawda Heksagon nadal ma najwyższy możliwy rating, czyli magiczne trzy A, lecz największe banki nad […]
Łukasz Jasina O Chopinie klasycznie… Mamy Rok Chopinowski. Ludzkość cała – a zwłaszcza polska, zamieszkała w stolicy – fakt ten celebruje. I słusznie. Robimy to zarówno klasycznie, jak i nowatorsko. Pokłóciliśmy się jak trzeba o wyniki Konkursu Chopinowskiego, w szkołach akademie, w Szanghaju sesja, a w Hrubieszowie wystawa. Sporo ciekawych rzeczy się zdarzyło i to […]