Bóg, Rushdie i Szeherezada
W „Furii” Rushdie opisał człowieka bawiącego się w Boga. Gdy tworzył tę powieść, wydawało się, że człowiek posiadł wszelką kontrolę nad swoimi instynktami. Powieść „Dwa lata, osiem miesięcy i dwadzieścia osiem nocy” pokazuje, że kontrola ta okazała się pozorna.