Epidemia koronawirusa oraz chaos związany z organizacją wyborów prezydenckich uwypukliły podejście PiS-u do samorządów: ich samodzielność ma kończyć się na wykonywaniu decyzji rządu. Samorządy są traktowane przez administrację centralną jako element podejrzany, bo niepoddający się sterowaniu. To naturalna konsekwencja doktryny, którą wyznaje partia władzy: pełnej centralizacji.
Generalny sukces polskiej samorządności przykrył wiele problemów i dysfunkcji, które narastają od lat. Dziś, przy centralistycznych ambicjach władzy, w warunkach epidemii oraz spodziewanego zastoju gospodarczego, krępowanie samorządu może zakończyć się jego permanentnym kryzysem.
Samorząd w III RP rozwijał się skokowo, zaliczając wiele spektakularnych sukcesów, ale też narastających problemów. Ostatnie lata to trudny sprawdzian, który zadecyduje nie tylko o kształcie samorządności, ale prawdopodobnie w ogóle o jej istnieniu.
Mija 230 lat od zburzenia Bastylii. Dzień 14 lipca 1789 roku wyznacza nie tylko symboliczny początek rewolucji francuskiej, ale także w wielu wymiarach początek postfeudalnej kultury zachodniej. Osiągnięcia Francuzów trwale ukształtowały współczesne rozumienie polityki, państwa i roli obywateli, nie tracąc na znaczeniu nawet w dzisiejszej rzeczywistości.
W marcu tego roku pojawiła się informacja o założeniach kolejnej reformy wymiaru sprawiedliwości opracowywanej przez Zbigniewa Ziobrę. Koncepcje zostały rytualnie skrytykowane przez opozycję, a także wielu prawników. Sęk jednak w tym, że propozycje resortu sprawiedliwości nie są jednoznacznie negatywne.
Papież Polak – jako postać coraz bardziej historyczna – traci siłę społecznego oddziaływania i polscy hierarchowie nie mogą nieustannie grzać się w blasku jego świętości. Zaś krytyka Kościoła jako instytucji sprzyja krytyce samego Wojtyły.
Wiele wskazuje na to, że deglomeracja może stać się jednym z chwytliwych haseł sezonu wyborczego w 2019 roku. Mimo że zagadnienie nie jest marketingowo ściśle związane ani z wyborami europejskimi, ani z parlamentarnymi, już dwie partie wzięły je na sztandary swoich kampanii. Tylko czy deglomeracja w Polskich warunkach w ogóle jest realna i potrzebna?