W najnowszym filmie Smarzowskiego odnajdziemy stałe wyznaczniki jego stylu, wściekłą energię i dobre wyczucie nastrojów społecznych. Czy jednak zawarta w nim analogia między Polską współczesną a brunatniejącą Polską lat trzydziestych ubiegłego wieku nie jest zbyt łatwa i łopatologicznie przedstawiana?
Jakie polskie filmy po 1989 roku zostawiły w nas największy ślad? Którym twórcom udało się najlepiej uchwycić przemiany społeczne ostatniego trzydziestolecia? Swój subiektywny wybór prezentują twórcy i redaktorzy działu „Patrząc” „Kultury Liberalnej”.
We fragmencie przygotowywanego do druku „Pamiętnika II” Henryk Grynberg wraca do debaty o filmowych reprezentacjach Holocaustu. Jak najgłośniejsze w ostatnich latach polskie filmy poświęcone tej tematyce odebrano w Stanach Zjednoczonych?
Terre Haute, miasteczko liczące około 60 tysięcy mieszkańców, leży przy rzece Wabash w stanie Indiana. Ma muzeum proszku do pieczenia, dom, w którym mieszkał Eugene V. Debs – działacz socjalistyczny, który kandydował na prezydenta Stanów Zjednoczonych w 1920 roku i zdobył milion głosów, choć siedział w więzieniu – i muzeum Holokaustu.
Jarosław Kuisz Szlachetność i kicz. O „Pokłosiu” Zacznijmy od sceny najmocniejszej – opowieści o zabijaniu Żydów przez polskich sąsiadów, którą wygłasza Robert Rogalski, aktor ponad dziewięćdziesięcioletni. Robi to w sposób, który całkowicie odkleił się od fabuły. Co więcej, przesłania aktorskie wysiłki sławnych młodszych kolegów, prowokując pytania dziennikarzy. Kim jest ten starszy pan i dlaczego tak […]
Jacek Dobrowolski Sensacyjny moralitet. O „Pokłosiu” Władysława Pasikowskiego „Pokłosie” to film bardziej ważny niż wybitny. Zasługuje jednak na obronę mimo wyraźnych braków czy słabości, a to ze względu na przeszywającą go dobrą wolę. Sukcesem jest już to, że film powstał. Wszak jego realizacji towarzyszyła legenda dzieła nieomal „przeklętego”, prawie niemożliwego do zrealizowania „w tym kraju, […]
Marcin Kula Inspiracja dla historyków Prof. Joanna Tokarska-Bakir jest jedną z najciekawszych specjalistek z zakresu nauk społecznych w Polsce. Specjalizuje się w antropologii. Jej chyba najszerzej znana praca to „Legendy o krwi. Antropologia przesądu” (W.A.B. 2008). To praca ogromna objętościowo (795 stron!) i jednocześnie o ogromnym ciężarze gatunkowym. To bardzo ważna praca o jednym z […]
Jacek Wakar Powrót Pasikowskiego Nie obejrzałem „Pokłosia” podczas tegorocznego festiwalu w Gdyni. Film Władysława Pasikowskiego włączono do konkursu później niż za pięć dwunasta, nie mogłem już zmienić swoich planów. Od początku zresztą wydało mi się to lekko dziwne – wyszło na to, że niemal do finiszu imprezy jury nie wiedziało, ile filmów ocenia i kto […]