Z centrum widać najwięcej
„Partie konserwatywne i prawicowe mają nie pozytywny, ale raczej ambiwalentny stosunek do państwa dobrobytu. Opowiadają się za selektywnymi inwestycjami – zarówno jeśli chodzi o przedmiot inwestycji, jak i odbiorców – a nie w kategoriach szeroko zakrojonych projektów, które historycznie charakteryzowały państwo dobrobytu w różnych krajach”, mówi specjalistka ds. polityki społecznej z Uniwersytetu w Oksfordzie.
Wyborcy oczekują dziś od partii pozytywnego programu i – wbrew powszechnym opiniom – w dniu głosowania nie dokonują wyboru „mniejszego zła”. Krótko mówiąc, Polacy chcą głosować „za czymś”. Przed wyborami prezydenckimi to dla części kandydatów może być poważny problem.
W momencie, gdy wiele krajów zachodnich reformuje swoje systemy socjalne, by móc unieść ich rosnący ciężar, w Polsce rozmawia się o państwie dobrobytu, jakby wybór jego formy nie wiązał się z żadnymi konsekwencjami.
„Nasz postkomunistyczny model państwa dobrobytu jest w pewnej mierze swoisty. Można powiedzieć, że model polski to hybryda kontynentalno-skandynawska”, mówi profesor Ryszard Szarfenberg.
PiS odpowiada na krytykę swojej polityki za pomocą dwóch słów: „500 plus”. Istnieje jednak cały szereg problemów, z którymi partia Jarosława Kaczyńskiego po prostu sobie nie radzi.
„Solidarności społecznej nie buduje się w ten sposób, że się bez przerwy o tym mówi. Buduje się tak, że pieniądze, które są pieniędzmi podatników, wydaje się sensownie, to znaczy tak, by było to zauważalne, uczciwe, kontrolowalne i przejrzyste”, mówi senator niezależny.
Wprowadzenie programu 500+ okazało się niewątpliwie największym sukcesem propagandowym Prawa i Sprawiedliwości, a zarazem bezpośrednią przyczyną wciąż niesłabnącej popularności tej partii.
„Nie wspierałem PiS-u jako ugrupowania głoszącego program z mojej bajki, ale z nadzieją, że w kilku ważnych sprawach skieruje się z grubsza we właściwą stronę. Na razie spotyka mnie więcej zawodów niż satysfakcji”.
O problemie nierówności społecznych i rozmaitych metodach walki z nimi stosowanych w państwach zachodnich mówi wybitny ekonomista z Uniwersytetu Oksfordzkiego.
Autorzy ustawy „500 zł na dziecko” zakładają, że w najbliższych latach urodzi się między 10 tys. a 20 tys. dzieci więcej. Ma to kosztować około 20 mld zł rocznie. Wychodzi więc mniej więcej 1 mln 300 tys. zł za „dodatkowe” dziecko. Czy jesteśmy pewni, że każda złotówka z tych 20 mld wydawana jest z sensem?
Magdalena M. Baran Sześć miesięcy… spokoju Kilka dni temu ulicami Budapesztu ruszył barwny tłum, krok w krok postępując za obrazem jasnogórskiej Madonny. Dziwaczna procesja? Czyżby słynący łaskami obraz, podobnie jak „Dama z gronostajem”, został wysłany na zagraniczne wojaże? Nie, jego kopia na stałe zagości w budapesztańskiej bazylice świętego Stefana, jako swego rodzaju pamiątka Narodowej Pielgrzymki […]
Magdalena M. Baran Nikt nie trafił w ministra 45 minut potrafi się strasznie dłużyć. Chyba wszyscy pamiętamy te wyjątkowo nudne szkolne lekcje czy akademickie wykłady, podczas których monotonny głos czytającego skrypt profesora nazbyt często kazał zerkać na zwalniające wskazówki zegarka. Ba, nawet na fitnesie 45 minut skakania po sali treningowej w grupie mniej czy bardziej […]
Magdalena M. Baran Rómska osada? W pasie przygranicznym spokój: zieloność drzew, drogi jakby lepsze, miasteczka – choć wciąż cierpliwie czekają na renowację zabytków i połatanie odpadającej farby – czystsze, sklepy europejskie. Nic nie zakłóca idylliczności krajobrazu. A jednak jest coś, co ostatnio, mimo zapewnień władz Słowacji, bywa solą w oku lokalnych włodarzy. Jedziemy w kierunku […]