Aleksandra Tarnowska wie doskonale, jak najskuteczniej przybliżyć świat polskiej wsi. Po pierwsze, pokazać detale, szczegóły, gesty. Po drugie, podkreślić powagę chłopskich dramatów, które we „Wniebogłosie” nabierają siły antycznej tragedii. To debiut na miarę najlepszych powieści Tadeusza Nowaka. Książka, która zostaje z czytelnikiem na długo.
Anna Majchrowska Pokaż mi swój notatnik, a powiem ci, kim jesteś Po siedmiu latach oczekiwania polscy czytelnicy dostali do rąk kolejną powieść Myśliwskiego. Nikt nie wątpi, że jest to znaczące wydarzenie na rynku wydawniczym. Dzieła tego pisarza (m.in. „Widnokrąg” i „Traktat o łuskaniu fasoli”, które otrzymały nagrodę Nike) znacznie wyrastają ponad poziom tego, co nam […]
Anna Majchrowska Późny debiut, ludzka rzecz Na początku muszę się do czegoś przyznać. Boję się debiutów. A uściślając: boję się debiutantów. Początkujący pisarz to osoba niezwykle czuła na punkcie swego dzieła, zachłannie chłonąca opinie na swój temat. Łatwo ją skrzywdzić, urazić. Tymczasem recenzent winien przedstawić szczerą i konstruktywną krytykę. Powstaje zatem dylemat iście szekspirowski: jak […]
Anna Majchrowska Fiksum-dyrdum Wielbłądki, czyli o „Ciemno, prawie noc” Joanny Bator Wyobraźmy sobie miasto tak bardzo naznaczone śmiercią, że nawet „porzeczki pachną trupem”. Ulice, którymi duchy kroczą dostojnym krokiem, niemieckie obok żydowskich, wszystkie niespokojne. Tajemne przejścia między „nocą a dniem”, z których z nadejściem listopada korzystają żywi i martwi, a także podziemne korytarze oplatające miejskie […]