Nominacja ministra Czarnka to kolejna odsłona „dobrej zmiany” w edukacji. Dziś można śmiało powiedzieć, że polegała ona na niepotrzebnej i nieuzasadnionej reformie, która wprowadziła do szkół mnóstwo chaosu, oraz na całkowitej abdykacji w chwili, gdy aktywne działanie było najbardziej potrzebne.
Stolicy udało się zminimalizować liczbę poszkodowanych głównie dzięki rozwiązaniu, które krytykowała… sama minister edukacji.
Jak na każdej wojnie, tak i na konflikcie MEN z nauczycielami ktoś może dobrze zarobić. Tym kimś są właściciele prywatnych szkół i przedszkoli. Chaos wywołany przez minister Annę Zalewską napędza im klientów na niespotykaną skalę. Na wdzięczność jednak pani minister nie ma co liczyć.
Sposobem na to, żeby polska szkoła na nowo stała się miejscem, w którym mogą się spotkać dzieci pochodzące z rodzin o różnym kapitale ekonomicznym, społecznym i kulturowym, jest stopniowe odwracanie procesu urynkowienia edukacji.
Zróbmy z polskiej szkoły żywe laboratorium, gdzie poznaje się świat metodą eksperymentu. Niech umożliwia współpracę z lokalnym otoczeniem i pozwala na wyjście poza własne mury i przyzwyczajenia.
Bierność i obojętność Ministerstwa Edukacji Narodowej w sprawie samobójczej śmierci 14-letniego Kacpra jest równoznaczna z przyzwoleniem na akty przemocy na tle homofobicznym.
W Polsce reformy szkolnictwa stosuje się jak terapię szokową dla uczniów i nauczycieli. Przez ostatnie 25 lat system edukacji przypominał biurokratyczny roller coaster. Likwidacja gimnazjów to pomysł na kolejną ostrą jazdę bez trzymanki – tylko dokąd i po co?
W ostatnich latach słychać coraz więcej głosów krytykujących tradycyjny, stworzony w XIX w. system szkolnictwa hierarchicznego, opartego na dyscyplinie i zestandaryzowanych metodach nauczania. System niejednokrotnie łamiący charaktery i niszczący wrodzoną pasję do nauki.
W nowym numerze „Kultury Liberanej” będzie można przeczytać o tym, jaka edukacja jest najlepsza dla naszych dzieci – państwowa, publiczna, alternatywna? Ja wracam do tego tematu raz jeszcze (i jeszcze mocniej) z hasłem: czas na remont szkoły!
To nie jest tekst interwencyjny, felieton z braku laku czy dlatego, że nowe wyniki badań ogłosił CBOS. To jest propozycja dialogu, rozmowy, wymiany opinii, doświadczeń, marzeń. A chodzi o nasze dzieci.
Ruszyła w Polsce dyskusja nad zajęciami dodatkowymi. Zgodnie z nową ustawą, przedszkola już nie będą ich organizować. Rodzice i nauczyciele, choćby rytmiki czy angielskiego, oburzają się, że stracą na tym albo ich dzieci, albo ich praca. I jest to fakt.
Szanowni Państwo, Wystarczy zapytać. Maturzyści śmieją się ze swoich egzaminów dojrzałości. W opinii zdających, próg dojrzałości okazuje się tylko farsą. Osławiony „klucz” eliminuje zdolnych, przyucza do konformizmu. Wszyscy to wiedzą, a jednak nasz edukacyjny Titanic płynie na spotkanie góry lodowej. Kilka lat temu miała miejsce wielka reforma szkół średnich. Rezultaty ostatecznie rozczarowały nawet jej twórców. […]