Antropologia, czyli dama z pękniętym lustrem. O „Rzeczach niewysłowionych” i „Imitacji życia” Sørena Gaugera
„Rzeczy niewysłowione” to opis nieco podejrzanej ekspedycji, która pozornie przypomina wyprawy dawnych antropologów „do dzikich krajów”. „Imitacja życia” opowiada o dwóch Europejczykach uwięzionych w pewnym hotelu. Gauger proponuje nam w tych prozach coś, co można nazwać „«Jądrem ciemności» na czasy Trumpa i Zuckerberga”.