W polskie Święta stajemy przy niemieckiej choince, obok włoskiej szopki, jedząc białoruską kutię i dzieląc się litewsko-słowacko-ukraińskim opłatkiem. A co gorsza, śpiewamy być może jeszcze austriacką „Cichą noc”. Nie wspominając o pogańskich duszach przodków lewitujących nad pustym talerzem. Niekatolicki multikulturowy koszmar. Mimo to – wszystkiego najlepszego!
Święta Bożego Narodzenia pachną korzennie. Pachną miodowo-korzennym piernikiem przełożonym śliwkowymi powidłami.
Magdalena M. Baran Święta po wyszehradzku Wciąż z radością czekam na Boże Narodzenie. Na spotkania przy wigilijnym stole, nocne wędrowanie na Pasterkę, oglądanie szopek w krakowskich kościołach. Czekam na magię, która wydarza się między ludźmi, na dopełnianie tych wszystkich małych i wielkich tradycji, których wiele każdy z nas wynosi z rodzinnego domu. Czekam więc na […]